گل داوودی

گل داوودی:

    گیاه ملی ژاپن و زادگاه اصلی آن آسیا و به احتمال زیاد چین و ژاپن است. مهمترین گل بریدنی در دنیا بوده و دارای بیش از 200 گونه است. توصیه میکنیم که از خرید گل داوودی غافل نشوید.در بین آن ها گونه ها و رقم های یک سـاله علفی، چندساله و درختچه های کوچک و بوته ای وجود دارد. در سال های اخیر کاشت و نگهداری ان در گلدان بخصوص انواع پاکوتاه ان در اپارتمان ها معمول شده است،بعد از میخک از مهمترین و اقتصادی ترین گل های تجارتی و است و علت ان طول عمر زیاد گل بریده ان در گلدان است،از مزایای دیگر این گیاه زینتی قابلیت تولید و گل دهی در تمام طول سال است که با کوتاه و بلند کردن طول روز در گلخانه گیاه را وادار به گل دهی میکند،گلها با رنگ های متنوع به صورت کم پر و پرپر در واریته های مختلف به ظهور میرسند هر گیاه به وسیله دستک هایی در سطح زمین گسترش می یابد و تولید تعداد زیادی ساقه ایستاده می کند که در صورت لزوم باید قطع و هرس شوند. هر ساقه می تواند تعداد زیادی شاخه های فرعی داشته باشد. برگ های آن ممکن است صاف یا دندانه دار باشد که به صورت متناوب روی ساقه قرار دارند. گاهی سـاقه و برگ های آن کمی چسبناک است. بـر اثر مالش و خراش دادن بـرگ ها، بـوی خوبی از آن متصـاعد می شود.

چون این گل جزء تیره کلاپرک سانان می باشد، هر گل آذین منفرد دارای دو نوع گل (گلچه) است. گل هایی که در سمت بیرونی طبق واقه شده اند گل های ماده و گل هایی که در وسط قرار دارند دو جنسی و معمولا بارور هستند. گلبرگ ها در تام رنگ ها به جز آبی دیده می شوند. گـیاهی است روزکوتاه ولـی بـرخی رقم ها بی تفاوت هستند.

باز برای بیشتر آشنا شدن با گل داوودی حتما مقاله ی گل سیر تا پیاز گل داوودی را نیز مطالعه کنید.

حال میخواهیم به انواع مختلف گل داوودی بپردازیم، پس با ما همراه باشید.

انواع گل داوودی:

1-گل آذین منگوله ای(Pompon): به طور کامل پر پر بوده و حالتی کروی و توپی شکل داشته که به دلیل گل های کناری کوتاه و یکنواخت آن می باشد. شکل آن از قرینه ای کامل برخوردار بوده و مرکز گل دیده نمی شوند.این گل آذین در سه اندازه قابل رؤیت است.

2-گل آذین کم پر(Single): شبیه آفتاب گردان و متشکل از ۵ ردیف گلچه های شعاعی پهن است که در اطراف صفحه مرکزی زرد رنگ با مرکز سبز قرار دارند.

3-گل آذین تزئینی(Decorative): شبیه نوع منگوله ای است چون در اساس از گل های شعاعی تشکیل شده است ولی ردیف های بیرونی طویل تر از گل های میانی هستند و شکلی مسطح و غیر متقارن به گل می دهند. این گل ها در اندازه های متوسط و بزرگ دیده می شوند.

4-عنکبوتی (Spider-Form): گل ها پر پر و گلچه های شعاعی لوله ای و در ردیف های خارجی بلندتر از گل های وسط طبق و کم و بیش آویزان می باشند و گلچه های داخلی به سمت بالا هستند. انتهای گلچه ها خمیده و قلاب مانند است.

نیاز های گل داوودی:

1-دما: در دوران رشد رویشی دمای مناسب در روز °C18 – 23 و در شب °C16 – 18 است ولی این دما در طی دوران گلدهی به °C13 – 16 در روز و °C10 – 13 در شب کاهش می یابد.

به طور کلی براساس نیاز آب و هوایی، گل های داودی به ددو دسته تقسیم می شوند:

آن هایی که شرایط آب و هوایی باغچه را تحمل می کنند. این گیاهان متحمل به سرما و یخبندان در پائیز و زمستان هستند و در زمستان غنچه و گل به خوبی رشد می کند.

2-نور: داودی در شرایط نور شدید رشد خوبی دارد و در طول تابستان گلخانه های داودی باید سایه مختصری داشته باشد ولی دیگر فصول دیگر نیاز به سایه اندازی نیست. در زمستان که شدت نور کاهش می یابد رشد داودی متوقف می شود. به طور کلی، داودی به نور کامل احتیاج دارد ولی در اواسط روز از نور مستقیم بیزار است. اگر نور کافی نباشد تعداد زیادی از غنچه ها باز نمی شوند.

3-خاک: خاک مناسب داودی مخلوطی از خاک لوم و شن (خاک سبک) و بهترین pH برای آن 5.5-6.5 است. در خاک های قلیایی معمولا زردی انتهایی شاخه ها و برگ ها مشاهده می شود که به احتمال ناشی از کاهش جذب آهن است. EC محلول خاک نباید از 2.5 میلی موس بر سانتی متر بیشتر باشد. گندزدایی خاک برای جلوگیری از بیماری های آوندی مانند ورتیسلیوم توصیه می شود. این گیاه نسبت به افزایش آمونیاک درخاک به شدت حساسیت نشان می دهد.

آفات و بیماری ها:

• از آفات مهم داودی، شته داودی است که باعث ایجاد گل های کوچک و غیر عادی می شود. برای جلوگیری از بیماری ها در داودی باید نکات زیر رعایت شود:
• عدم کاشت در مکان های سایه دار و مرطوب.
• فاصله مناسب بین بوته ها جهت تهویه کافی.
• انجام آبیاری در صبح.
• خارج کردن اندام های قطع شده از مزرعه و سوزاندن آن ها در صورت آلودگی.
• سم پاشی (باید توجه کرد که زمانی که رنگ گل ظاهر شد دیگر سم پاشی انجام نشود.)
• برای جلوگیری از بیماری های آوندی مانند ورتیسیلوم، در تهیه قلمه از تکنیک ایندکس کـاشت استفـاده می شود. بدین ترتیب که لایه نازکی از شاخه گیاه را کشت می دهند تا آلودگی آن مشخص شود.