نکاتی کلیدی و کاربردی برای علاقه مندان به خرید گل آپارتمانی

در خرید گل مناسب آپارتمان در ابتدا لازم است کاملا برگها، ساقه، گلها و خاک گیاه را به دقت بازدید و بررسی نمایید تا شاید  به وجود آثار و بقایای آفات، امراض و علف هرز در گیاه پی برده و ممکن است از خرید این گونه گیاهان آپارتمانی خودداری نمایید.

 یکی از مهمترین فاکتورهای رشد و نمو در گیاه آپارتمانی میزان رطوبت است. به دلیل وجود کلر در آب لوله کشی بهتر است از ریختن آب لوله کشی برای آبیاری استفاده نکنیم . بلکه ۳-۲ ساعت آب را در محیط خانه قرار داده وبعد برای آبیاری از آن استفاده کنیم تا کلر آن ته نشین شود .

۲- اگر تخم مرغ آبپز کردید آب آن را دور نریزید . چون به دلیل دارا بودن املاح معدنی بهترین آب برای گلدان های شما می باشد .

۳- اگر خواستید آب آکواریوم ماهی را عوض کنید ؛ آب آن را دور نریزید ؛ زیرا بهترین کود برای گل ها می باشد .

۴- آبی که در آن سبزی شسته اید ، بهترین آب برای گلدان ها می باشد

حال در فصل رشد بصورت مرتب و منظم و در فصل خواب با مدار طولانی تر آبیاری بایستی انجام شود…

یکی از زیباترین گل اپارتمانی که جزو چندین گل مناسب آپارتمان به حساب می آید لیلیوم یا سوسن است که امروزه طرفداران بیشماری را به خود اختصاص داده است.زیبایی شکل خاص و طیف رنگی گلبرگهای آن به همراه ماندگاری نسبتا قابل توجه گل شاخه بریده آن، از دلایل معروفیت این گیاه است.

این گل آپارتمانی را می‌توان در فضای باغ و باغچه نیز کشت کرد اما در مناطق سردتر علاوه بر فضاهایی همانند گلخانه‌ها، از گلدان نیز می‌توان استفاده کرد.

نیازها:

آبیاری: زمانی که خاک خشک شد

نور: زیاد و غیر مستقیم

دما:۱۵ تا ۲۰ درجه

کمبود آب و نور علت ترکیدن جوانه های گل لیلیوم است.

‍پنج گام برای جلوگیری از قارچ زدن خاک گلدان

یکی از مشکلات عمده نگهداری از گیاهان بخصوص گل اپارتمانی و گلهای داخل گلدان پوسیدگی ریشه یا کپک زدن خاک در اثر بیماری‌های قارچی می‌باشد که البته با رعایت نکاتی ساده می‌شود از بیماری‌های قارچی در خاک جلوگیری کرد.

سعی کنید خاک گلدان را بسته به نوع گل و گیاه خودتان تهیه کنید و یا از خاک بسته بندی معتبر برای گیاهان خود استفاده نموده و یا خاک را قبل از استفاده ضدعفونی نمایید تا عاری از بذر علف هرز و هر گونه آلودگی و بیماری‌های قارچی باشد.

ضدعفونی را می‌توان با سموم قارچ کش یا حرارت و حتی نور شدید آفتاب انجام داد.پس از خرید گل آپارتمانی خاطرمان باشد که مرطوب ماندن همیشگی خاک محیط را مستعد تکثیر و زندگی انواع قارچ و باکتری می‌نماید، خشکی خاک بین دو آبیاری بهترین راه برای مبارزه با این عامل می‌باشد.

برای اینکه خاک مرطوب نماند بهتر از خاک با فرمول متناسب با گیاه استفاده شود و گلدانی با زهکشی مناسب انتخاب کنید.

نور و خصوصاً نور آفتاب از بروز بیماری‌های باکتریایی و قارچی در خاک جلوگیری می‌نماید.

وجود تهویه و گردش هوا با باز کردن پنجره و حتی استفاده از فن و … نقش پیشگیرانه در بروز بیماری‌های قارچی خاک دارد، خصوصاً در گیاهانی که تراکم برگ بالایی دارند و خاک در معرض هوا و نور نیست.

جمع آوری برگ‌ها و شاخه‌ها و … خشک و بیمار از روی خاک و هم زدن هر از گاه روی خاک و هرس شاخه و برگ خشک از بسیاری از بیماری‌ها و مشکلات پیشگیری می‌نماید.

همچنین گیاهان مبتلا به بیماری باید از محیط گلخانه خارج شود. و موقع خریداری گل مناسب آپارتمان جدید حتماً قرنطینه انجام شود و اگر فصل و شرایط مناسبی باشد بهتر است خاک آن تعویض گردد.

منبع: (نکات کلیدی خرید گل آپارتمانی) وبلاگ گلفروشی آنلاین VIP Shop

معرفی گل های آپارتمانی (بخش سوم)

امروزه افراد زیادی به گل آپارتمانی علاقه پیدا کرده اند و دوست دارند در خانه هایشان گلدون هایی از گل و گیاهان داشته باشند. بیشتر طراحان دکوراسیون داخلی نیز برای طراحی بهتر از گل آپارتمانی با گدانی شیک استفاده می کنند.

با خرید گیاه مناسب آپارتمان می توانید به خانه خود علاوه بر زیبایی طراوت و تازگی ببخشید. این را بدانید که هر گل یا گیاهی برای آپارتمان مناسب نیست و ممکن است زود خشک شود. البته باید بدانید گل آپارتمانی نیز شرایط نگهداری خاصی دارد و شرایط نگهداری هر گل آپارتمانی با دیگری متفاوت است. گیاهی ممکن است نیاز به نور زیاد داشته باشد و گیاهی با نور زیاد خشک شود.

بنابراین قبل از خرید گل آپارتمانی حتما اطلاعات لازم درباره شرایط نگهداری گل مورد نظر را کسب کنید. این کار باعث می شود گلی که برای آپارتمانتان مناسب تر است را پیدا کیند و با رعایت نکات نگهداری موجب رشد کردن آن شوید.

اگر شرایط نگهداری را به درستی رغایت نکنید موجب خشک شدن و از بین رفتن گیاهتان می شوید، بنابراین نکات مورد نظر را به درستی رعایت کنید. در این مطلب ما شما را با چند گیاه مناسب آپارتمان و نکاتی که باید برای نگهداری از آن رعایت کنید را آشنا می کنیم، پس با ما همراه باشید.

گیاه شفلرا

چنانچه شما به دنبال گلی که برای اتاق پذیرایی با نور متوسط مناسب است میگردید، گل شلفرا را به شما معرفی می کنم. این گل با دیگر گل زینتی فرق دارد زیرا که این گل برخلاف گل های دیگر که به وسیله حذف جوانه های انتهای شاخه های فرعی خود شروع به رشد کردن می کنند، این گل تنها از یک شاخه اصلی تشکیل شده است که به وسیله ی همان شاخه رشد می کند.

شرایط نگهداری این گل به این صورت است: این گیاه مناسب آپارتمان  به نور غیر مستقیم نیاز دارد. هر چند وقت یک بار گل را در آفتاب صبح قرار دهید. مثلا صبح ها برای ساعتی گلدان را در تراس قرار دهید. برگ های این گیاه در صورت کم بودن مقدار نور بیحال می شوند. برای آبیاری نیز توجه داشته باشید که خاک آن خشک باشد، سپس آبیاری کنید. نکته مهم برای این گیاه مناسب آپارتمان این است که در زمستان آبیاری آن بایستی کمتر باشد.

 در بیشتر ابلق گیاهان آبیاری زیاد موجب خفگی ریشه می شود و خفگی ریشه نیز موجب به وجود آمدن نقطه هایی سیاه روی قسمت سفید رنگ و ابلف برگ می شود. اگر با چنین شرایطی روبه رو شدید، بایستی آبیاری را کمتر کنید و همچنین سم کاپتان به خاک گیاه بزنید. علاوه بر این کار ها باید گل را در نور زیاد نگهداری کنید و تغذیه همراه با اسید هیومیک را شروع کنید. شما می توانید با ارسال گل شفلرا به عزیزانتان آنها را سوپرایز کنید.

گل قاشقی

یکی از گل های محبوب و پر طرفدار و همیشه سبز، گل قاشقی است. این گل به نور متوسط و هوای خنک نیاز دارد و در ادارات و بانک ها بسیار کاربرد دارد. رشد این گیاه کند می باشد و در جنگل های تقریبا تاریک پیدایش می شوند.به همین خاطر است که سایه های آپارتمان ها را به خوبی تحمب می کنید. شما می توانید با ارسال گل قاشقی به عزیزانتان آنها را خوشحال کنید.

 بهترین جایی که برای این گیاه بسیار مناسب است، کنار پنجره است زیرا که شیشه از ورود نور مستقیم جلوگیری می کند.

برای آبیاری توجه داشته باشید که خاک گلدان خشک باشد. همچنین این گیاه به وسیله آبیاری زیاد به در فصل زمستان باشد، دچار پوسیدگی و در نتیجه موجب حمله ی قارچ بیماری زا ی بوتری تیس می شود.

 روز یک بار و در زمستان هر توجه داشته باشید در فصل تابستان هر ۲ الی ۳ روز یک بار آبیاری نمایید. شما می توانید با ارسال گل قاشقی یا هر گل دیگر و توضیح دادن شرایط نگهذاری آن به عزیزانتان آنها را خوشحا کنید. همچنین به وسیله سایت هایی مثل وی آی پی شاپ می توانید خیلی ارسال گل به هر منطقه را به صورت آنلاین انجام دهید.

منبع: (معرفی گل های آپارتمانی) وبلاگ گلفروشی آنلاین VIP Shop

معرفی گل های آپارتمانی (بخش دوم)

امروزه افراد زیادی علاقه مند هستند که در آپارتمان خود گل و گیاه پرورش دهند و به منزل خود زیبایی ببخشند. این افراد با خرید گل آپارتمانی مورد علاقه ی خود به خواسته ی خود می رسند.

اما برخی دیگر وجود دارند که گل مناسب آپارتمان خاصی را مد نظر ندارند و نمی دانند چه گل های برای آپارتمان مناسب است. در ادامه ما با معرفی چندین گل مناسب آپارتمان، به آنها برای انتخاب گل مورد نظر کمک می کنیم.

کالانکوئه

این گل نیز برای آپارتمان و منازل گل مناسبی است. این گل در فصل های سرد سال وارد بازار می شود و معمولا در هوای خنک وجود دارد. گل های این گیاه به رنگ های نارنجی،صورتی، قرمز، سفید و زرد وجود دارد. این گل ها به طور معمول از اوایل پاییز تا اوایل تابستان رشد و پیدایش می کنند.

می توانید در این فصل ها خرید گل آپارتمانی کالانکوئه انجام دهید و خانه ی خود را زیبا تر کنید. البته نکته ای که باید درباره این گل مناسب آپارتمان بدانید این است که زمانی این گل ها وارد خانه های بدون نور و بدون تهویه شوند، کمتر گل می دهند. توجه داشته باشید که این گل ها را باید در کنار پنجره ی باز، تراس و یا پشت پنجره نگهداری کنید.

این گل از اواسط پاییز شروع به گل کردن می کند و این گلدهی تا اوایل فصل تابستان ادامه دارد. این گل در اواسط فصل پاییط جلب توجه می کند و زیبایی خود را به رخ می کشد. این گیاه برای گلدهی فقط به دو روز کوتاه و یک شب بلند نیاز دارد.

 هر چقدر تعداد روز کوتاه ها بیشتر باشد، تعداد گلدهی این گیاه نیز بیشتر می شود. در منزل نیز میتوان شاهد گلدیهی این گیاه باشید به شرطی که بعد از خرید گل آپارتمانی کالانکوئه، آن را در هوای خنک و روز کوتاه قرار دهید همچنین باید توجه داشت که بعد از مدتی ساقه ها را از محلی که گل ندارد هرس کرد.

 آبیاری این گل مناسب آپارتمان به این صورت است که بایستی خاک درون گلدان خشک شود و سپس آبیاری شود. توجه داشته باشید به دلیل گلدار بودن این گیاه به طور معمول روزانه آبیاری می شود.

بعد از خرید گل آپارتمانی کالانکوئه، توجه کنید قبل از آبیاری خاک گلدان را چک کنید اگر خشک بود آبیاری کنید زیرا آبیاری زیاد موجب ریزش گل های این گیاه می شود.

حسن یوسف

این گیاه ممکن است برای خیلی از افراد آشنا باشد زیرا که این گل جزو پر طرفدار ترین گل ها می باشد. حسن یوف همیشه سر سبز است و به طور دائمی در حال رشد است.

به دلیل داشتن برگ های رنگی و متنوع آن را از هر گیاه دیگر متمایز کرده است. شما می توانید با خرید گل آپارتمانیحسن یوسف، خانه ی خود رازیباتر کنید.

این گیاه را در زیر سایه درختان در خارج از گلخانه نیز می توان کشت کرد. توجه داشته باشید که بعد از خرید گل آپارتمانی حسن یوسف باید در محل روشن نگهداری کنید تا برگ هایش رنگ خود را حفظ کنند.

 توجه داشته باشید که بعد از اینکه خاک گلدان خشک شد، آبیاری کنید. در فصل سرما نیز تا خشک شدن خاک گلدان صبر کنید سپس آبیاری کنید. در فصل های زمستان و تابستان به دلیل تهویه کم در منازل آبیاری زیاد این گیاه موجب سیاه شدن ساقه های آن می شود.

 نکته ی دیگری که درباره این گیاه وجود دارد و بعد از خرید گل آپارتمان  حسن یوسف باید توجه کرد این است که این گیاه در نور زیاد و سایه کم خوب رشد نمی کند.

بهتر است این گیاه را در پشت پنجره نگهداری کنید. زیرا نور مستقیم موجب می شود برگ ها کمرنگ شوند و همین طور نر کم نیز موجب زرد شدن بگه ها می شود.

منبع: (معرفی گل های آپارتمانی) وبلاگ گلفروشی آنلاین VIP Shop

معرفی گل های آپارتمانی (بخش اول)

تقریبا همه ی افرادی که در یک محیط کاری کار می کنند با اینکه گل، فضای کاری را زیبا تر می کند و انرژی کارمندان را بیشتر می کند موافق هستند.

 

علاوه بر محیط کار در آپارتمان نیز گیاه های آپاتمانی بسیار زیبایی می بخشد. پس شما می توانید برای آپارتمان خود گل مخصوص آپارتمان تهیه کنید و محیط را زیبا تر و پز انرژی تر کنید. در ادامه شما را با انوع گیاه آپارتمانی آشنا می کنیم که نگهداری از آنها سخت نیست و معمولا گیاه مخصوص آپارتمان هستند.

انواع گیاه های آپارتمانی

پوتوس

یکی از گیاهانی که برای ادارات و آپارتمان های کم نور بسیار مناسب است گیاه پوتوس است. این گیاه آپارتمانی در برابر نور کم مقاوم است و خراب نمی شود. جالب است بدانید که این گیاه مخصوص آپارتمان یا اداره قدرت تصفیه کننده ی بالایی دارند و آلودگی هوا را تصفیه می کنند.

پوتوس آفتاب مستقبم را نمی خواهد و نیم سایه را ترجیح می دهد البته در سایه این گل ها کمی تغییر رنگ می دهند. توجه داشته باشید که این گیاه آپارتمانی را  در معرض مستقیم نور آفتاب قرار ندهید و برای آبیاری اجازه دهید خاک آن خشک شود، سپس آبیاری کنید. زیره ی گلدان را به طور منظم برسی کنید. دقت داشته باشید که آبیاری زیاد این گیاه را زرد می کند.

گندمی یا سنجاقی

 این گیاه بسیار ارزان است و همین طور رشد سریعی دارد. این گیاه برای افرادی که اطلاعات زیادی درباره ی نگهداری گیاهان ندارند، بسیار مناسب است. شما می توانید از این گیاه به عنوان گیاه مخصوص آپارتمان استفاده کنید.

به دلیل اینکه برگ های این گل آویزان می شود در سبد هایی آویزی زیبا تر هستند.

بهترین محل برای نگهداری این گل مخصوص آپارتمان نزدیک پنجره است. این کار باعث می شود که از تابش مستقیم نور خورشید به گیاه جلوگیری شود. شما می توانید این گیاه مخصوص آپارتمان را در حیاط در کنار دیگر گل ها و در سایه نگهداری کنید.

 توجه داشته باشید که آفتاب مستقیم در تابستان موجب می شود که برگ های این گیاه زرد شود. بهترین مکان در داخل خانه کنار پنجره است.

برگ انجیری

آب و هوای مناسب برای این گل آب و هوای گرم و مرطوب است. این گل خود را با تغییرات دمای آب و هوایی وقف می دهد و برای افرادی که مبتدی هستند بسیار مناسب است.

این گل مخصوص آپارتمان ها است و بهترین مکانی که می توانید از آن نگهداری کنید. نزدیک پنجره با نور غیر مستقیم است. نور آفتاب برای این گل بسیار مناسب است.

 این گیاه مخصوص آپارتمان بر اثر آبیاری بیش از اندازه خشک می شود و همین طور در فاصله ی بین آبیاری ها خاک گل حتما باید خشک یاشد.

برگ بیدی

این گل به صورت علفی و خزنده است. این گل مخصوص آپارتمان  و بانک ها و کارخانجات هستند. این گل به صورت آویز بوده است و محیط دفتر و خانه ی شما را زیبا تر می کند. این گل نیاز به نور متوسط دارد.

برگ های این گیاه به شکل بیضی هستند و همین طور نوکشان تیز است. در برگ های آن لکه های نقره ای و بنفش وجود دارد. این گیاه در مکانی که نور کافی وجود ندارد به رنگ سبز در می آید.

برای تکثیر این گیاه بهتر است از ساقه های دراز و منحرف آن استفاده شود. این گیاه مخصوص آپارتمان در گلدان های بزرگ بسیار زیبا هستند و با برگ هایشان آن را می پوشانند.

برگ بیدی به نور قوی و کافی نیاز دارد و از نوری که در وسط روز به طور مستقیم مخصوصا از پشت شیشه به شدت بیزار است. این گیاه در صورتی که در معرض نور کم باشد تغییر شکل می دهد و دراز و بی قواره می شود. این گیاه نیز مانند دیگر گیاهان باید در بین آبیاری خاکش خشک باشد.

منبع: (معرفی گل آپارتمانی) وبلاگ گلفروشی آنلاین VIP Shop

مشکلات گیاهان آپارتمانی

مراقبت از گلدان و حل مشکلات گیاهان آپارتمانی

وقتی گیاه دوست داشتنی‌ما بیمار شود، ناراحت می شویم به خصوص وقتی که بیماری به سراغ گیاه گران قیمت ما بیاید. مرگ گیاهان آپارتمانی یکی از بد‌ترین اتفاقاتی است که میتواند برای یک شخص بیوفتد.

تا زمانی که نیاموزیم چگونه با گیاهان رفتار کنیم تا دچار مشکل و بیماری نشوند، رویاندن گیاهان آپارتمانی لذت بخش نخواهد بود. آفات و بیماری های خاص را معمولا نمی توان غیر منتظره دانست. در بیشتر مواقع دلیل بیماری گیاهان آپارتمانی یا مرگ گیاهان، ناکافی بودن شدید عوامل مهم رشد آنها با بالا بودن بیش از اندازه آنهاست، عواملی مثل نور، آب، گرما، رطوبت و مواد غذایی.

برای حفظ گیاهان در موقعیت دلخواه، وظیفه اول ما این است که در انتخاب گیاهان آپارتمانی دقت کنیم تا انواعی را انتخاب کنیم که با شرایطی که برایشان فراهم می آوریم، سازگار باشند. قدم بعدی، انتخاب دقیق و خرید نمونه های سالم است. آنها را باید با دقت به خانه بیاوریم، و سر انجام شرایط مناسب آن نمونه ها را برایشان فراهم کنیم.

اگر چنین کنیم، باز هم احتمال هست که برگ، ساقه، و گل آنها دچار مشکل شوند و از این رو باید دلیل بروز مشکلات را تشخیص داد و فورا وارد عمل شد. در ادامه این مقاله، راهنمایی های خوبی برای شما آمده است. اگر زود دست به کار شویم، بسیاری از مشکلات را می توان متوقف کرد یا از تأثیراتشان کاست؛ تأخیر در درمان یا اشتباه در انتخاب راه حل می تواند به مرگ گیاه بینجامد.

و اما سخنی با مبتدیان: همه گیاهان گلدار به طور دائم در آپارتمان رشد نمی کنند و شکوفا نمی شوند. بنابراین، اگر گیاهی مثل بنت قنسول، سینر اریا (سینرر)  سیکلامن و از این قبیل بعد از اتمام دوره گلدهی شان از بین رفتند، تصور نکنید که کوتاهی از شما بوده است.

۷ دلیل مهم که موجب مرگ گیاهان آپارتمانی می‌شود

چندین دلیل احتمالی موجب مرگ گیاهان آپارتمانی می شوند. هفت دلیل مهم عبارت اند از:

۱) خشکی خاک: بی آب زندگی ناممکن است. بسیاری از گیاهان می توانند در زمستان با کم آبی بسازند، اما کوتاهی در تأمین آب کافی به هنگام رشد فعال آنها به پژمردگی برگها و سر انجام مرگ گیاه می انجامد.

۲) آبیاری بیش از اندازه: در زمستان، معمول ترین دلیل مرگ گیاهان، آبیاری بیش از اندازه آنهاست. برگ این گیاهان می ریزد و آدمی تصور می کند که گیاه تشنه است از این رو آب بیشتری به گیاه می دهد که به دنبال آن گیاه از بین می رود.

هیچ گاه نشانه های کم آبی و پرآبی را با هم اشتباه نکنید. هر دو، موجب پژمردگی و ریزش برگ می شوند؛ اما آبیاری بیش از اندازه، نخست برگ را زردرنگ می کند، در حالی که کمبود آب و رطوبت برگ را چروکیده و قهوه ای می کند. اگر گلدان های سفالی غرقاب شوند، جلبک سبز روی آنها به وجود می آید

۳) شب های سرد: اگر گیاه در ساعات روز در شرایط متناوب سرما و گرما قرار گیرد، تأثیرات منفی شب های سرد در مورد آن تشدید می شود، زیرا معمولا نوسان ناگهانی در دما به گیاه اسیب می رساند، نه هوای سرد.

یخبندان معمولا کشنده است و گیاهانی که در پشت پنجره قرار دارند، به احتمال زیاد آسیب بیشتری می بینند. در شب های سرد، هیچ گاه گیاهان را بین پرده اتاق و شیشه پنجره نگذارید. اگر احتمال یخبندان هست و اتاق نیز بخاری یا شوفاژ ندارد، بهتر است گیاهان را از کنار پنجره به وسط اتاق انتقال دهید

۴) نور شدید آفتاب: بعضی از گیاهان اگر در معرض نور مستقیم آفتاب قرار گیرند، حتی اگر دمای هوا بالا نباشد، به سرعت از پا در می آیند. بعضی از گیاهان گلدار، مثل شمعدانی، در پشت پنجره های آفتاب رو شاداب هستند اما همین گیاهان و نیز گیاهان دیگر را باید طوری پرورش داد که در ماه های گرم تابستان سطح خاک گلدان هایشان سایه باشد نه آفتاب. اگر چنین نکنیم، خاک داغ می شود و ریشه را می خشکاند.

۵) هوای خشک و گرم: اگر اتاق را با شوفاژ یا بخاری گرم می کنید، هوای آن بی رطوبت می شود و شرایط را برای گیاهان نامساعد می کند. در زمستان، این شرایط باعث مرگ گیاهان ترد و ظریف می شود و ضرورت خواهد داشت که رطوبت نسبی هوای اتاق افزایش یابد. در صفحه ۲۳۹ روش های افزایش رطوبت هوا گفته شد.

۶) خشکی: در اتاق، موقعی که در و پنجره ای باز باشد و وقتی دمای آن بالاتر از دمای بیرون باشد، جریان مخالفی از هوا به وجود می آید که به عامل مهمی در صدمه دیدن به گیاهان تبدیل می شود. به همین دلیل باید گیاهان را از مسیر مستقیم این جریان هوای بین در و پنجره دور کرد.

نقطه دیگری که در معرض این نوع خشکی است، پشت پنجره ای است که شکاف و درزهایی داشته باشد. اگر می خواهید در پشت پنجره، گیاهان ظریف و تردی پرورش دهید، لازم است همه درزهای پنجره را بگیرید.

۷) ناکافی بودن نور: نور کم در اتاقی متوسط، معمولا گیاه را از بین نمی برد. نتیجه این شرایط رنگ باختن، رشد ضعیف و گل ندادن گیاه است. اما، نور باید به مقدار مشخصی در اختیار گیاه قرار گیرد. راهروهای تاریک، گوشه های اتاق های بزرگ، ورودی سرسراها و غیره در این شرایط هستند. اگر می خواهید گیاهانی را در این جاها نگه دارید، گهگاه آنها را به مدت دو هفته به جاهایی منتقل کنید که نور به اندازه کافی به آنها بتابد.

مشکلات گیاهان آپارتمانی

چرا برگهای گلدان ها کدر و بی رمق می شوند؟

احتمالا نور بیش از اندازه است. ممکن است کنه قرمز نیز به گیاهتان حمله کرده باشد. حتی برگ های سبز سالم نیز ممکن است بر اثر گرد و غبار کدر و بی رمق شوند.

برگ های بالایی محکم اما زرد هستند

به طور کلی دلیل این موضوع وجود کلسیم (آهک) در کمپوست (خاک)  گیاهی است که از این ماده گریزانند. آبیاری با آب سخت (دارای املاح) نیز چنین تأثیری می گذارد.

چرا لبه و حاشیه برگ های گیاهان آپارتمانی قهوه ای میشوند؟

اگر لبه قهوه ای و حاشیه برگها سبز است، احتمالا خشکی هوا دلیل اصلی آن است. ممکن است نوک برگ ضربه خورده باشد. ممکن است به دیوار یا پنجره مالیده شده باشد. اگر حاشیه برگها زرد یا قهوه ای باشد، ممکن است: آب بیش از اندازه، کم آبی، نور ناکافی، آفتاب زدگی، گرما، مواد غذایی بیش از اندازه، خشکی هوا یا تشنگی عامل آن باشد. به دیگر نشانه ها نیز توجه کنید.

چرا روی برگ لکه یا نقاط روشن دیده می شود؟

اگر این لکه ها و نقاط روشن، شکننده و قهوه ای است، کم آبی و اگر نرم و قهوه ای تیره است، پرآبی دلیل احتمالی است. اگر سفید یا کاهی رنگ است، آبیاری با آب سرد، پاشیده شدن آب روی برگ، آسیب سمپاشی، آفتاب زیاد یا حمله آفات و بیماری ها می تواند دلایل آن باشد. اگر لکه ها مرطوب و شکننده باشند چندین آفت ممکن است برگ را کک مکی کنند.

چرا برگ های گل آپارتمانی پژمرده میشود؟

معمول ترین دلیل، خشکی خاک (ناشی از کم آبی) یا غرقابی بودن گلدان (ناشی از بسته بودن سوراخ زهکش یا آبیاری بیش از اندازه) است. ممکن است نور بیش از اندازه (به خصوص اگر پژمردگی در وسط روز باشد)  خشکی هوا، گرمای بیش از حد، پر بودن گلدان از ریشه یا صدمات ناشی از آفات باشد.

چرا برگ گلدان های خانگی می پیچد و می افتد؟

پیچش و پس از آن افتادن برگ‌ها نشانه کمبود گرما، آبیاری بیش از اندازه یا خشک و سرد بودن محیط است.

چرا برگ های پایینی گلدان خشک می شوند و می افتند؟

سه دلیل کلی وجود دارد: نور کم، گرمای بیش از اندازه و آبیاری کم.

چرا برگهای گل آپارتمانی زرد می شوند و می ریزند؟

در مورد برگ های پایینی گیاهانی که جوان نیستند، زرد شدن و سرانجام افتادن برگها پدیده ای است طبیعی. اما اگر چندین برگ یکباره زرد شود و بریزد، محتمل ترین دلیل آن آبیاری بیش از اندازه یا سرد و خشک بودن محیط است.

وقتی برگ های گلدان کوچک و بی رنگ اند، ساقه نازک است

این وضع در زمستان و اوایل بهار دیده می شود که گیاه در جایی نگهداری می شده که نسبت به نور دریافتی گرم تر بوده و مقدار آب بیشتری دریافت می کرده است. اگر می توانید ساقه های نازک را هرس کنید و اگر در فصل رشد باز هم ساقه ها نازک شدند به احتمال زیاد یا مواد غذایی کم است یا نور کافی نیست.

چرا گیاه به کندی رشد می کند یا اصلا رشد نمی کند؟

در زمستان این وضع در مورد همه گیاهان عادی است. در تابستان، دلیل احتمالی این موضوع پایین بودن مواد غذایی، آبیاری بیش از اندازه یا نور کم است. اگر این موارد مصداق نداشته باشد و دما در حد مطلوب باشد، احتمالا به تعویض گلدان و خاک گیاه نیاز دارد.

چرا گیاه خانگی گل نمی دهد؟

اگر گیاه به مرحله ای رسیده است که باید گل دهد اما گل در آن ظاهر نمی شود، چند عامل ممکن است مؤثر باشد: محتمل ترین دلیل، نور است؛ پایین بودن مقدار نور یا طول روز نامناسب. دلایل دیگر عبارت اند از: بالا بودن مقدار مواد غذایی، خشکی هوا، حمله تریپس یا تعویض گلدان (بعضی از گیاهان پیش از آنکه گل دهند باید ریشه شان به جدار گلدان چسبیده باشد).

علت این که گل ها به سرعت پژمرده می شوند چیست؟

رایج ترین دلایل: ناکافی بودن آبیاری، خشکی هوا، ناکافی بودن نور، و بالا بودن حرارت.

چرا جوانه های گل می افتند؟

عوامل مؤثر در ریزش برگ، در ریزش جوانه های گل نیز مؤثرند. معمول ترین دلایل عبارت اند از: خشکی هوا، ناکافی بودن آبیاری، نور ناکافی، جابه جایی گلدان، و آسیب ناشی از حمله حشرات.

برگهای رنگ وارنگ، سبز رنگ می شوند

توضیح ساده این وضع، نا کافی بودن نور است. اگر مقدور باشد، همه شاخه های دارای برگ سبز را بچینید و گلدان را نزدیک پنجره بگذارید.

چرا برگ و ساقه می پوسند؟

اگر شرایط رشد گیاه ضعیف باشد، حمله بیماری ها شروع می شود و این وضع را به وجود می آورد. شرایط ضعیف رشاد عبارت اند از: آبیاری بیش از اندازه در زمستان یا باقی گذاشتن قطره های آب روی برگ.

دلیل پارگی و سوراخ سوراخ شدن برگ های آپارتمانی چیست؟

دو دلیل اصلی دارد: اسیب های مکانیکی به سبب رفت و آمد افراد یا حمله حشرات

لایه سفید روی جدار گلدان سفالی

دو احتمال برای این موضوع هست: آبیاری با آب دارای املاح بالا )آب سخت)، وجود مواد غذایی بیش از اندازه.

جلبک سبز روی جدار گلدان سفالی

بی تردید نشانه اشکال در آبیاری است. آبیاری بیش از اندازه یا بسته بودن منفذ زهکش گلدان از دلایل این وضع است.

دلیل ریزش برگ گیاهان چیست؟

ریزش یکی دو برگ گیاه معمولی است اگر آن گیاه جدید گلدانش تعویض شده، تازه خریداری شده، یا تازه از اتاقی به اتاق دیگر جابه جا شده است. با تعویض گلدان )که کمی بزرگ تر باشد، مراقبت در حمل و نقل گیاهان و خودداری از تغییر محل گلدان از سایه به خیلی روشن (بی آنکه چند روزی آن را در جایی بینابین گذاشته باشید، می توانید صدمات ناشی از جابه جایی ها را به حداقل برسانید.

ریزش ناگهانی برگ گدان چیست؟

ریزش سریع، بدون پژمردگی یا رنگ رفتگی قبلی به طور کلی نشانه شوک یا ضربه ای است که به گیاه وارد شده است، از جمله افت یا بالا رفتن پردامنه دما، افزایش ناگهانی شدت نور روزانه، یا خشک و سرد بودن شدید محیط. خشکی ریشه اگر زیر سطح بحرانی باشد مخصوصا در مورد گیاهان چوبی  می تواند به ریزش ناگهانی برگ بینجامد.

منبع: (مشکلات گیاهان) وبلاگ گلفروشی آنلاین VIP Shop

 

چیدمان گیاهان در منزل

چیدمان گیاهان در اتاق برای ایجاد زیبایی بیشتر

بهترین توصیه درمورد چیدمان گیاهان در منزل برای آنکه گیاه مورد نظر شما در خانه تان جلوه بهتری داشته باشد، این است که پیش از خرید آن، محل قرار گرفتن گیاه را در خانه مشخص کنید. ممکن است لازم باشد از آنها به عنوان دکور کلی استفاده شود، یعنی با رنگ های شاد یا برگ های سبز خود به اتاق شما روح ببخشد. قبل از خرید گیاه در مورد انتخاب و نگهداری گیاهان آپارتمانی تحقیق کنید و فهرستی از گیاهان مناسبی را که شرایط نگهداری آنرا دارید را آماده کنید.

لیست خود را به گلفروشی بدهید و گیاه دلخواه خود را بخرید. این گیاهان را پس از خریداری و آوردن به خانه، در محل هایی قرار دهید که خود بیشتر تمایل دارید.

اگر از قبل جایی برای گیاه در نظر نگرفته اید انتخاب محل برای گیاهی که خریده اید کمی محدودتر می شود. به این معنا این گیاه را در هر حال باید جایی گذاشت و اگر جای مناسب یافت نشود خرید شما هم چندان سودی ندارد. بنابراین باید به دقت پس زمینه ها را بررسی کنید و بعد تصمیم بگیرید.

در موارد زیاد این کار عملی نخواهد شد. دست کم انتخاب نیمی از گیاهان موجود در هر خانه از روی هوس است. بدین معنی که چون چشم خریدار آنها را گرفته است، خریداری می شوند و سپس دستورالعمل نگهداری را از فروشنده می گیرند.

در این حالت، خریدار باید محلی را در خانه برای چیدمان گیاهان فراهم آورد که گرما و نور مورد نیازش را تأمین کند و نیز پس زمینه آن گیاه را به طور مطلوب فراهم آورد و نوردهی به آن را هم مدنظر قرار دهد تا زیباییش جلوه گر شود.

پس زمینه

برگ های رنگ وارنگ (چندرنگ)  و گیاهانی که تعداد زیادی گل کم رنگ یا رنگ پریده تولید می کنند، اگر در جایی قرار گیرند که پس زمینه آن نیز کم رنگ باشد، بی روح جلوه می کنند اگر پس زمینه این گیاهان تیره باشد، جلوه آنها بیشتر است.

در مورد بسیاری از گیاهان، پس زمینه ساده، بی نقش و نگار، و بی رنگ بهترین پس زمینه است. این اصل مخصوصا برای همه گیاهان برگی سبز رنگ و نیز برای گیاهان دارای گل های با رنگ روشن، صادق است.

برای تأثیر گذاری بیشتر گیاهان، شکل و رنگ متضادی برای آنها در نظر بگیرید. اگر پس زمینه دارای خطوط موازی است می توان گیاهی را برای آن در نظر گرفت که برگ های پهن دارند و در جهت مقابل پس زمینه رشد می کنند.

برگ های کوچک گیاهان اگر در جایی قرار گیرند که الگوی پس زمینه آن پیچ در پیچ باشد، نمودی پیدا نمی کنند. این گیاهان را باید در جلو دیوار بی نقش و نگار قرار داد. گیاهان درشت برگ را باید جلو پس زمینه ای گذاشت که الگوی پیچ در پیچ دارند.

نوردهی

نورافکنی بر گیاه: عبارت است از تاباندن نور از یک یا چند منبع نوری روی گیاه، از س قف یا از مجموعه ای از پایه ها. نورافکنی به گیاه دو مزیت دارد: یکی اینکه گیاهان گروه بندی شده را به صورت مجموعه ای واحد در می آورد و دیگر اینکه خصوصیات تک تک گیاهان بهتر به چشم می آید.

نوردهی به بالا: عبارت است از تاباندن نور به گیاه از یک یا چند منبع نوری از جلو گیاه. در این حالت، برگها نورانی می شوند، اما هدف اصلی این است که سایه ای جالب توجه بر دیوار نمایان شود.

نوردهی از پشت: عبارت است از تاباندن نور از یک یا چند منبع نوری از پایین و از پشت گیاه به س مت داخل اتاق. برای اجرای این نوع نوردهی به فضای کافی و به گیاه دارای برگ های بزرگ نیاز است.

برای نوردهی حیات بخش به گیاهان، لازم است از نور آفتاب یا نور فلورسنت استفاده شود. بهترین نمونه لامپ، لامپی است که از س قف یا از نورافکن بتابد، اما گرمای ایجاد شده از این منابع نوری می تواند مشکل ساز باشد. چراغ های بالای گیاه را روشن کنید، دست خود را نزدیک برگ گیاه نگه دارید. اگر احساس می کنید که دستتان گرم می شود، لامپ به گیاه نزدیک است. کمی آن را دورتر بگذارید.

برگ‌های براق شده

برگ های شسته شده

 

برگ‌های گرد آلود

پس‌زمینه الگو‌دار

پس‌زمینه آیینه‌ای

پس ‌زمینه ساده

نور از پایین و از پشت

نور از بالا (سقف)

نور از پایین به بالا

قرار دادن گیاهان در جاهای متفاوت اتاق

قرار دادن گلدان در پنجره اتاق (چیدمان گیاهان کنار پنجره)

قرار دادن گلدان در پنجره اتاق کسانی که گیاهان خانگی را نه برای نمایش بلکه به عنوان یک چیز دوست داشتنی و سبز رنگ نگه می دارند، معمولا تاقچه پنجره را جای مطلوبی برای آنها می دانند. ردیف کردن چندین گلدان جدا از هم در پنجره، خودش نوعی دکوراسیون با گلدان آپارتمانی محسوب می شود.

از دیدگاه نمایشی، خیلی خوب است نمونه ای از گیاهان چشمگیر مثلا کوتاه قد و پرپشت را در وسط و  گیاهان بلند و باریک را در دو سمت تاقچه جا داد. باید نمونه هایی را برگزید که به نور زیادتر نیاز داشته باشند، البته این گیاهان باید با بقیه قسمت های اتاق نیز هماهنگی داشته باشند. گذاشتن گیاهی کوچک و کمتر جالب توجه در پنجره ای بزرگ، نمی تواند امتیازی برای اتاق داشته باشد.

اگر پنجره رو به شرق، غرب، یا جنوب است باید به دنبال گیاهی باشید که بتواند نور مستقیم خورشید را تحمل کند. پنجره رو به جنوب به نوعی پرده نیاز دارد که از تابش خورشید در تابستان بکاهد. با نور خورشید در تابستان و گرمای بخاری (شوفاژ)در زمستان، آب دادن به این گلدان ها قصه ای بی انتهاست. اگر نمای بیرون از پنجره چندان دلچسب نیست و به نور هم زیاد نیاز ندارید می توانید از گیاهان آویزی از بالای پنجره نیز بهره برید.

آویزان کردن از سقف

در بررسی چیدمان گیاهان به صورت آویز هیچ راهی بهتر از این نیست که آنها را از سقف آویزان کنند. هیچ عاملی به ساقه های آبشار گونه این گیاهان آسیب نمی زند و منظره این گیاهان در وسط روز جذابیت ویژه ای دارد. این گیاهان اگر بر کف اتاق گذاشته شوند  ممکن است برای بار دوم توجه کسی را جلب نکنند، اما وقتی از سقف آویزان باشند همواره به چشم می آیند.

گیاه آویزی اگر در بالای گیاهی قرار گیرد که بر کف اتاق گذاشته شده است، می تواند ارتفاع این مجموعه سبز را دو چندان کند؛ به منظره بی روح یک سمت اتاق یا اتاق پنجره رنگ مطلوب را بیفزاید یا آن قسمت ها را جالب توجه کند.

اگر سقف اتاق کوتاه است، تعداد این گلدان ها را زیاد نکنید این گیاهان نباید برای رفت و آمد مانع ایجاد می کنند.

گلجاها و گلدان ها را با دقت انتخاب کنید و مطمئن شوید قلاب می تواند وزن گلدان و خاک و آب را تحمل کند.

گیاه باید از نمونه های ظریف انتخاب شود و در اوج رویش باشد. یک گیاه عشقه گل آلود در واقع از زیبایی های محیط می کاهد.

مراقبت از گیاهان آویزی آسان نیست. دست کم آبیاری آن نسبت به گیاهی که کف اتاق قرار دارد، دشوارتر است.

قرار دادن گیاه روی پایه

تعدادی از گیاهان خانگی ساقه‌های معلق یا برگهای قوس دار به وجود می آورند که با منظره ای زیبا همراه است. اما اگر جای گلدان های این گیاهان، کف اتاق یا روی تاقچه پنجره باشد جلوه زیبای آنها به چشم نمی آید. جای این گیاهان در گلدان آویخته شده از سقف یا روی پایه ستون است.

می توانید پایه هایی شبیه پایه های قدیمی را بخرید (البته اگر با بقیه قسمت های خانه تان هماهنگی دارد) یا در خانه های جدید پایه های چوبی درست کنید. می توان با پیش بینی های لازم حتی چند گلدان را روی چنین پایه هایی نصب کرد.

رویاندن گیاهان بر سطح دیوار

گیاهان دیواری اغلب گیاهان گل دهنده (برای زیبایی بخشیدن به دیوار گچی کم رنگ) یا گیاهان رونده (برای ایجاد چهارچوب سبز پنجره ها و قاب های عکس) هستند. اما در پرورش این گیاهان مشکلات چندی وجود دارد. مثلا نمی توان رطوبت کافی را برای این گیاهان تأمین کرد.

گلدان هایشان اغلب کوچک اند یعنی به دفعات باید آبیاری شوند، و مشکل است از خاک گلدانی که در ارتفاع قرار دارد تشخیص داد که آیا به آب نیاز دارد یا نه. باید زیر گلدان هایی را انتخاب کرد که عمق بیشتری داشته باشند، چندان پر زرق و برق نباشند.

قرار دادن گلدان بر کف اتاق

جای گیاه بزرگ کف اتاق است. گذاشتن گلدانی سنگین روی میز، دور از احتیاط است. گیاهان متمایز و چشمگیر معمولا برای کف اتاق مناسب اند. اما می توان از گیاهان دیگر نیز استفاده کرد. گیاهان گلدار و نیز گیاهان بلند رونده دارای برگ های بزرگ (مثل فیلودندرون و مونسترا) نمونه های خوبی برای گذاشتن در کف اتاق هستند.

دکوراتورها، این گیاهان را خیلی می پسندند. در اتاق های بزرگ، گذاشتن دو گلدان از یک نوع در دو سمت در ورودی، تقارن مطلوبی ایجاد می کند. اگر گلدانی را کنار در ورودی پاسیو بگذارید، مثل این است که باغچه ای به داخل اتاق آورده باشید. گیاهان مناسب برای کف اتاق باید با دقت انتخاب شوند.

گیاه باریک و بلند می تواند اتاق را بلندتر نشان دهد. گیاه کوتاه پخش شونده تأثیر معکوس دارد. باید به یاد داشت که ظرف یا‌گلدان ممکن است به قالی آسیب رساند. بنابراین در زیر آنها تکه های چوب یا چوب پنبه قرار دهید.

گذاشتن گیاه روی کمدهای کوتاه

گیاهان کوتاه قد را باید کمی بالاتر از کف اتاق گذاشت. برای این کار می توان آنها را در کنار پنجره، روی یکی از رجهای قفسه، یا کمد، یا یکی دیگر از وسایل خانه گذاشت. در این حالت ها باید زیر گلدانی با لبه مرتفع داشته باشید که از سرازیر شدن آب و آسیب رساندن به وسایل خانه جلوگیری شود.

تعیین محل چیدمان گیاهان در خانه

چیدمان گیاهان آپارتمانی در منزل را در شش محل از خانه می توان تقسیم بندی کرد که در شکل نشان داده شده اند؛ با احتیاط می توان گفت که این شش محل نگهداری جاهایی هستند که شما هم ممکن است گیاهان خود را در آنجا نگه دارید. به کلمه «ممکن» توجه کنید.

نمی توان جایی را یافت که انسان حتما گیاه یا گلدان گلی را در آنجا بیابد. بیشتر اتاق های نشیمن حداقل یک گلدان دارند؛ آشپز خانه هم از جاهایی است که در آن می توان گیاه گذاشت. اما کمتر از ۱۰٪ حمام ها را می توان یافت که گیاهی در آنها دیده شود.

همچنین در اتاق خواب گیاه به ندرت یافت می شود که شاید مایه شرمساری باشد. تردیدی نیست که اگر نمونه خیلی زیبایی از گیاهی را در جایی غیر معمول ببینیم، برایمان مخصوصا جالب توجه باشد.

درباره عناصر طرح های خوب مطالب زیادی نوشته شده است. اما قاعده اساسی آن است که نظم و ترتیب آنها برای خود و دیگران خوب جلوه کند و برای گیاه نیز پذیرفتنی باشد. جدا از این قانون، برخی قوانین جورواجور هم هست.

خود گیاه باید چه از لحاظ برگ یا گل یا شکل، جالب توجه باشد. گیاهان معمولی را بهتر است در کنار هم قرار داد تا جلوه بیشتری پیدا کنند. مقیاس را هم باید در نظر گرفت. در اتاق های بزرگ بهتر است گیاهان درشت گذاشته شوند. شکل اتاق نیز مهم است. گیاهان آرشیتکتی دارای ساقه های سخت یا برگ های سفت و سخت (مثل دراسنای پرچمی) در خانه های مدرن جلوه بیشتری دارند تا در خانه هایی با استیل قدیمی.

گیاهان اگر به صورت گروهی و در یک منطقه باشند بهتر جلوه می کنند؛ مثلا یک یا دو گیاه فوق العاده زیبا اگر با گیاهان دیگر احاطه شوند که رنگ یا جلوه دیگری به آنها بدهند، خیلی چشمگیرتر خواهند شد. قانون آخر این است که از زیاده روی بپرهیزید. افراط در نگهداری گیاه فقط در گلخانه ها جایز است. اتاق نشیمن را نباید به صورت باغ دراورد.

منبع: (چیدمان گیاهان) وبلاگ گلفروشی آنلاین VIP Shop

هنر ارائه گیاهان آپارتمانی

در استفاده از گیاهان آپارتمانی دو نگرش اساسی وجود دارد:

یکی اینکه به آنها به عنوان موجوداتی سبز، دوست داشتنی، و مورد علاقه نگاه کنیم و آنها را در جایی قرار دهیم که جا برای رفع نیاز های زیستی شان باشد. در این حالت تا زنده اند از آنها پرستاری می کنیم و زمانی که از بین رفتند، ناراحت می شویم.

نگرش دوم این است که به آنها به عنوان دکور زنده نگاه کنیم که به اتاق روح می بخشند. در اینجا ما درباره گیاهان مناسب محیطی صحبت می کنیم که برایشان ایجاد کرده ایم؛ این گیاهان ممکن است تکی یا مجتمع نگهداری شوند.

برای ترکیب (در کنار هم قرار دادن ) گیاهان خانگی، از باغچه‌های بیرون از آپارتمان الگو بگیریم بدین معنی که چگونه با گل ها و شکل های متفاوت در کنار یکدیگر، سر زنده بودن را به نمایش می گذارند یا اینکه نمونه های گیاهی مشخص روی پای خود ایستاده اند، اما گیاهان پخش شونده بر زمین را باید کپه کپه رویاند تا جلوه ای مشخص به خود بگیرند.

شمار راه های درست نظم دادن و مرتب کردن گیاهان چندان زیاد نیست. گیاهان باید با آنچه در اطرافشان است همخوانی داشته باشند؛ یعنی اینکه گیاهان بزرگ را باید در اتاق های جادار نگه داشت و گلدان های کوچک را لبه پنجره های کوچک.

می توان از بروشورها و مجلات آموزش دکور، آموزش های تلویزیونی، یا الگوبرداری از خانه های دیگر استفاده کرد، اما مهم آن است که طوری عمل کنیم که از کار خود راضی باشیم .

انواع روش های تزئین و چیدمان گیاهان خانگی

گیاه تکی (تک گیاه)

این گیاهان، ممکن است برگی یا گلدار باشند و می توانند تکی در جایی گذاشته شوند. آنها را می توان در گلدان خود نگهداری کرد یا به گلجاها انتقال داد.

گیاهان گروهی

می توان گیاهی را همراه با چند گیاه گلدانی دیگر نزدیک به هم نگهداری کرد. گلدان های گروهی مجموعه ای از گیاهان هستند که در گلدان ها یا گلجاهای تکی در کنار یکدیگر قرار می گیرند تا دسته جمعی بودن یا کپه ای شدن آنها بیشتر به چشم آید. تک تک گلدان ها به صورت واحدهای مستقل قابل رؤیت اند.

باغچه داخل خانه

می توان گیاه را با گیاهان دیگر در گلجا گذاشت. باغچه داخل خانه عبارت است از گلجایی که در آن چند گیاه رویانده شده اند. گلدان را نمی توان در این گلجا دید. می توان گلدان ها را بیرون آورد یا کاری کرد که به چشم نیایند.

باغچه شیشه‌ای (تراریوم)

می توان گیاه را در ظرف شیشه ای جا داد. باغچه شیشه ای (تراریوم)  ظرفی است شیشه ای یا پلاستیکی شفاف که گیاهان در آن رشد می کنند. در بالایی آن ممکن است بسته باشد یا اینکه با جسمی شفاف مثل شیشه  پوشانده شود.

گیاهان تکی (گیاه نمونه یا تک گیاه چیست؟)

اغلب گیاهان معمولی را باید به صورت گروهی کنار هم قرار داد تا جلب توجه کنند، اما بعضی دیگر را بهتر است به تنهایی در جایی مناسب گذاشت تا نمود داشته باشند. این نوع گیاهان را نمونه یا تک گیاه می گویند.

البته انتخاب درست گیاه بسیار با اهمیت است، اما توجه به محل قرارگیری و نوع گلدان، نورپردازی، و پس زمینه آنها نیز مهم است.

ممکن است بخواهید گیاه تکی نمونه ای را نگه دارید که چند متر مربع جا لازم داشته باشد. متأسفانه قیمت این گیاهان رشد یافته که بتوانند دیوار یا گوشه ای از اتاق را کاملا اشغال کنند، کمر شکن است.

راه مناسب برای رسیدن به این هدف آن است که گیاه جوانی را بخرید، به تدریج گلدان آن را عوض کنید، و سپس آن را وقتی به اندازه دلخواه رسید در محل مناسب خودش قرار دهید. راه دیگر آن است که گیاه آویختنی را نزدیک ستون قرار دهید یا گیاه رونده نیرومندی را در گلدانی برویانید تا سطح دلخواه را بپوشاند.

گیاهان برگی رنگارنگ

بسیاری از گیاهان معمولی خانگی برگ های رنگارنگ دارند و چشمگیر ترین واریته ها را اغلب در خانه ها می توان دید. نمونه هایی از این گیاهان عبارت اند از: بگونیارکس، کالادیوم، کروتون، کوردیلین، ترمینالیس، نیدو لاریوم و روئه.

گیاهان بالارونده

بسیاری از گیاهان رونده بسیار جالب توجه اند و منظره دلپذیری به محیط می دهند. این نوع گیاهان را می توان با بهای پایینی خرید انواع برگی (فیلودندرون، پیچ ها و غیره) یا گیاهان گلدار رونده (هویاو تونبر گیا و غیره) از گیاهان این دسته قلمداد می شوند. نمونه هایی از گیاهان رونده عبارت اند از: کیسوس، مونسترا، گل ساعتی، فیلودندرون، هیستاتوم، فیلودندرون پاندوریفورم و پوتوس.

گیاهان بالارونده (دکوری)

این گیاهان بزرگ، متمایز، و جذاب هستند. از آنها بیشتر به عنوان هسته اصلی دکور استفاده می شود، هر چند می توانند فضاهای لخت اتاق ها را بپوشانند یا در قسمت بندی اتاق ها به کار روند. نخل های زینتی، نخل های دروغین، و گیاهان درخت مانند از انواعی هستند که به فراوانی در این موارد از آنها استفاده می شوند.

تک گیاه را به این دلیل نگه می دارند که در اتاق توجه بیشتری به آن جلب شود. در واقع بخشی از دکور اتاق تلقی می شود که با دیگر اشیایی که در اتاق هستند، از لحاظ جلب توجه رقابت کند. در اتاق های بزرگ، یک گیاه نمونه مشخص را می توان مرکز جلب توجه کرد، یعنی از خصوصیات متمایز گیاه می توان بهره جست و آن را در کانون توجه قرار داد

دکوراتورها معمولا گیاهان بلند قامت مورد نظر خود را از میان این گیاهان انتخاب می کنند: کاج مطبق، نخل مرداب، دیفن باخیا، بنجامین، دراسنا، فاتسیای ژاپنی، فیکوس کائوچوک، فیکوس برگ ویولونی، گرویلا روبوستا، انواع نخل، شفلرا فیلودندرون بیپی ناتی نوریوم و یوکا.

گیاهان گلدار گلدانی

بعضی از این گیاهان به قدری رنگارنگ اند که بهتر است به تنهایی نگه داشته شوند نه در گروه گیاهان. مانند: بگونیا توبرهیبریدا، انواع پیازها، سیکلامن، گلو کسینیا گل ادریسی، شمعدانی، بنت قنسول و رودودندرون سیمسی.

گیاهان آویزی

بعضی گیاهان آویزی به آن اندازه چشمگیر هستند که می توانند در گلدان آویخته خود جلوه ای خاص داشته باشند و نیازی نیست که آنها را در گروه قرار داد. مانند: سجافی (گندمی)، کولو مننا، نفرولپیس و زیگو کاکتوس.

گلدان های گروهی

جمع آوری چندین گیاه متفرق به منظور ایجاد گروهی از تک گلدان ها می تواند بعد تازه ای به فضای نمایشی داخلی بدهد.

چرا باید گیاهان را به صورت گروهی نگهداری کنیم؟

۱) تأثیر جمعی چشمگیرتر است تا تأثیری که از هر تک گلدان حاصل می شود. گیاهان بلندتر را در پشت این مجموعه قرار می دهند تا ارتفاع بیشتری به کل مجموعه داده شود

۲) گیاهان کوچک برگ مانند فیکوس پو میلا، اشک نوزاد، و ترادسکانیا را وقتی به صورت تکی در جایی نگه دارند، جلوه ای ندارند و توجه کسی را جلب نمی کنند؛ اما همین گیاهان وقتی با واریته های بزرگ برگ به صورت گروهی نگهداری شوند موجود زنده با نشاطی به نظر می آیند و بخشی مهم از تأثیرات کلی آن گروه مربوط به این گیاهان خواهد بود.

۳) سرزنده بودن هر تک گیاه، وقتی تکی نگهداری می شود، بسیار با اهمیت است، اما وقتی به صورت گروهی کنار هم قرار گیرند این ویژگی برای آنها چندان حیاتی به نظر نمی رسد. ساقه های برهنه گیاهان، یک وری بودن آنها و صدمه دیدگی برگ ها را می توان با گروهی کردن گیاهان به خوبی پوشاند.

۴) آب دادن به آنها ساده تر می شود.

۵) وقتی گیاهان کنار یکدیگر قرار گیرند و در نتیجه خاک پای گلدان ها تا حدی به صورت یکپارچه درآید، رطوبت هوای بین رطوبت برای واریته های ظریف بسیار حیاتی است. کسانی که گیاهان خود را به صورت گروهی کنار هم قرار می دهند، از هر نظمی که برقرار کنند رضایت خواهند داشت.

در ادامه این مقاله از VIP Shop شیوه های گوناگون گروه بندی گیاهان خانگی را بررسی خواهیم کرد؛ اما قانون سفت و سخت در این خصوص وجود ندارد، جز آنکه گیاهانی را که می خواهید گروه بندی کنید تا آنجا که ممکن است باید از لحاظ نیاز به نور و گرما مشابه باشند.

گروه بندی استاندارد گیاهان خانگی

چهار تا دوازده گیاه گلدانی سفالی یا پلاستیکی را می توان به ش کلی دلپذیر نزدیک به هم قرار داد و از آن گروهی از گیاهان را به وجود آورد که از لحاظ شکل و رنگ متنوع اند.

در معمول ترین روش گروه بندی، گیاهان برگی را برای تأمین چهارچوب دائمی و گیاهان گلدار را برای نمایش دادن رنگ گل به کار می برند. گیاهان بلند، گیاهان دارای رنگ سبز تیره، و گیاهان دارای برگ های بزرگ در پشت این گروه بندی قرار می گیرند.

اشتباه است اگر فکر کنیم باید گیاهان متنوع و دارای شکل ها و گل های رنگارنگ و جورواجور را کنار هم قرار دهیم تا به ما بگویند در گروه بندی گیاهان مهارت داریم. دکوراتورهای داخلی ماهر برای گروه بندی گاهی از گیاهان برگی استفاده می کنند و مبنای کار آنها بهره گیری از برگ های دارای شکل های مختلف است تا بدین ترتیب نمایش دل انگیزی به وجود آورند.

سینی شنی

گروه بندی گیاهان در سینی کم عمق راه خوبی برای نگهداری گیاهانی است که در اتاق دارای حرارت مرکزی نیاز به رطوبت فراوان دارند.

اگر درباره پرورش بنفشه آفریقایی مشکل دارید، سینی شنی این مشکل را برطرف می کند. عمق سینی تقریبا ۵ سانتی متر و جنس آن متفاوت است ، اما آب نباید از آن بگذرد. ابعاد آن را خود بر حسب سلیقه می توانید تعیین کنید اما اگر این سینی را می خواهید روی تاقچه پنجره بگذارید. پهنای آن را طوری در نظر بگیرید که خطری ایجاد نکند.

نزدیک به ۵/۲ سانتی متر از عمق این سینی را با شن پر کنید. کف این لایه را همواره مرطوب نگه دارید. سطح آب نباید شن را بپوشاند. گیاهان را به صورت گروهی روی شن بگذارید.

یک محل مناسب برای نگهداری این سینی، تاقچه بالای رادیاتور است. در این موقعیت رطوبت اطراف گیاهان سه برابر می شود. آب دادن به گلدان ها ساده است. آب اضافی گلدان ها به سینی می ریزد و از آنجا بخار می شود.

کلکسیون

گروه گیاهان به هم وابسته را می توان هم در خانه های افراد تازه کار پیدا کرد و هم افراد صاحب تجربه. افراد تازه کار معمولا با تهیه گلدان هایی از کاکتوس ها و گیاهان آبدار، کار خود را آغاز می کنند. آنها را در پنجره کنار هم قرار می دهند. افراد صاحب تجربه مجموعه ای از گیاهان دیگر مانند سرخس، بنفشه آفریقایی، ارکید، و غیره را دور هم جمع می کنند.

کلکسیون ها، چه بزرگ یا کوچک، در یک موضوع اشتراک دارند و آن این است که زیبایی، کمیاب بودن، متمایز بودن تک تک گیاهان هدف اصلی ایجاد کلکسیون است. درست به عکس گروه بندی استاندارد که تأثیر کلی مجموعه بسیار اهمیت دارد.

نمایش عمودی گیاهان

گروه بندی گیاهان تقریبا همیشه افقی است اما گاهی به حالت عمودی نیز اجرا می شود. به طور سنتی این نوع گروه بندی را در گوشه ای از اتاق و با گذاشتن گلدان روی هر ردیف در ارتفاع های متفاوت می توان اجرا کرد.

از گیاهان آویزی هم در این خصوص استفاده می کنند که در این حالت ستونی از برگ های سبز و گل منظره دلپذیری ایجاد می کند.

مجموعه ای از سبدهای آویختنی نزدیک به هم در ارتفاع های متفاوت نیز همین تأثیر را دارد. چهار پایه های فلزی یا چوبی هم در دسترس هستند که گلدان ها در ارتفاع های متفاوت روی آنها قرار می گیرند.

پنجره نمایشی

پنجره نمایشی پنجره ای معمولی است که به صورت پلکانی در می آید و روی هر پلکان گل یا گیاه برگی می گذارند. طبقه های شیشه ای یا پلاستیکی مات در عرض پنجره و ارتفاع های مناسب کار گذاشته می شود و گلدان ها را روی این طبقه ها می چینند.

ممکن است استفاده از پنجره را برای نگهداری گلدان نپسندید، اما بعضی مردم آن را شیوه ای مناسب برای نشان دادن کاکتوس ها یا گیاهان آفتاب دوست می دانند. بعضی دیگر چندین طبقه گلدان یکی بالاتر از دیگری درست می کنند و به طرزی جالب توجه آنها را می چینند.

اگر به این کار دست بزنید، در همه سطح طبقه ها باید گلدان چیده شود، هم زیباتر است و هم دردسر نظافت پنجره کمتر می شود.

گروه بندی حرفه ای

این نوع نمایش که طراحان نمای داخلی خانه ها خیلی آن را می پسندند، تشکیل شده است از تعدادی از گیاهان بزرگ که پیش‌تر درباره آنها صحبت کردیم.

این نوع گروه بندی معمولا در ساختمان های عمومی مشاهده می شود، اما الگوی ساده ای از آن را می توان در گوشه ای خالی در خانه اجرا کرد. گلدان ها نقش مهمی در تزئین دارند. ارتفاع این گلدان ها فرق می کند. گلدان بلند تر را در پشت قرار می دهند، یا آن را روی قطعه ای چوب نگه می دارند تا بلندتر به نظر آید و گیاه داخل آن را که معمولا نخل kentia است بهتر نمایش دهد.

در شکل، این نخل نشان داده شده است. گلدان جلو این مجموعه پربرگ و معمولا بین گلدان بزرگ و گلدان کوچک جلو، گیاه آویزی قرار می دهند تا شاخ و برگ آن روی سکو را بپوشاند.

آیا گیاهان در باغچه های خانگی بهتر رشد میکنند؟

باغچه داخل خانه ظرفی است که در آن چند گیاه نشانده شده است. در این باغچه، گلدان دیده نمی شود، گلدان ها یا زیر خاک هستند یا گیاهانشان را قبلا از گلدان خارج کرده اند و در باغچه نشانده اند.

افراد، بیشتر به نگهداری تک گلدان تمایل دارند تا نگهداری گروهی از گیاهان، و به این دلیل در ذهن آنها تصویری غیر عادی از باغچه خانگی وجود دارد. گیاهان رنگینی مانند بگونیا (بگونیا سمیر‌فلورنس) و حسن یوسف را می توان به همان گونه که در باغچه می رویند در اتاق نیز نشاند، هر چند تقریبا همیشه آنها را به صورت گیاه تکی در گلدان می رویانند.

ظرف بزرگی تهیه کنید که در آن چند گیاه جای بگیرد، این ظرف هر چه از لحاظ شکل و رنگ و طرح زیباتر باشد، بهتر است. در این ظرف مقداری کمیوست بریزید و تک گیاهان را در آن بکارید. می توانید گلدان ها را روی لایه ای از شن ، سنگ ریزه، پیت یا ریگ بگذارید و اطراف گلدان را با پیت مرطوب پر کنید تا آنجا که حتی لبه گلدان (سفالی یا پلاستیکی) دیده نشود. با این کار شما یک باغچه داخل خانه درست کرده اید.

باغچه داخل خانه ممکن است از ۵ گیاه کوچک تشکیل شده باشد یا کمی پر پشت تر باشد و چند گیاه سبز برگی و گلدار را در چند اشکوب بگیرد. اما مزیت های اصولی و شالوده ساخت این باغچه در همه موارد مشابه است.

بعضی از مزایای گلدان های گروهی در مورد باغچه های خانگی نیز صادق است ،مثل تأثیر چشمگیرتر، استفاده مطلوب تر از گیاهان برگی و گلدار درجه دو، پوشش دادن ساقه های سخت و نامطلوب و برگ های زخمی، آسان تر شدن آبیاری، و ایجاد شرایط مرطوب در اطراف برگ ها. اما تأثیر طبیعی باغچه داخل خانه به مراتب بیشتر است تا گروه گلدان ها زیرا وقتی باغچه خانگی داشته باشید، در واقع باغبانی می کنید.

باغچه داخل خانه

به چند دلیل گیاهان در باغچه های داخل خانه بهتر می رویند تا زمانی که در گلدان های تکی باشند. رطوبت بالا، حفظ ریشه گیاهان از تغییرات ناگهانی دما و آب جمع شده در زیر گلدانی از جمله مزایای باغچه های داخل خانه است. اما خطر هایی هم وجود دارد، مثلا کاشت گیاهان نزدیک به هم، تهویه را کاهش می دهد و فرصت بیشتری نیز برای آفات و بیماری ها فراهم می آورد تا به گیاهان حمله کنند. برای جلو گیری از شلوغی باغچه داخل خانه، گیاهان را هرس کنید یا بیرون آورید و به محض مشاهده گل ها و برگ های آلوده به قارچ، آنها را بچینید.

گیاه

همه گیاهان داخل باغچه تقریبا در شرایط یکسان رطوبت و گرما قرار دارند. نور نیز به یک اندازه به همه گیاهان می رسد، اما گیاهان وسط باغچه، اگر باغچه مربع شکل و بزرگ باشد، ممکن است نسبت به گیاهان حاشیه باغچه نور کمتری دریافت کنند. الگوی استاندارد آن است که در پشت همه گیاهان، بوته های دائمی کاشت و لابه لای آنها گیاهان گلدار قرار داد.

گلدان

بهتر است گیاهان را با گلدان در باغچه داخل خانه کاشت تا از گلدان بیرون آورده و سپس در باغچه نشا شوند. با این روش، گلدان بوته ها را هر از گاهی می توان داخل خاک چرخاند تا از رشد یک طرفه بوته ها جلوگیری شود. همچنین می توان گیاهان گلدار را پس از پایان گلدهی بیرون آورد و گیاه دیگری را جانشین آنها کرد. تعویض گلدان بوته ها نیز با این روش ساده تر است. گلدان ها باید سوراخ زهکش داشته باشند.

پیت (خاک گلدان)

مراقب باشید خاک باغچه آنقدر نباشد که لبه گلدان‌ها را بپوشاند. آنقدر به خاک آب ندهید که خاک اشباع شود.خاک مرطوب این باغچه داخل خانه منبع رطوبتی خوبی برای اشکوب پایینی بوته ها فراهم می کند. اثر این کار آن است که گیاه در این شرایط نسبت به زمانی که به صورت تک گلدان نگهداری شود، رشد بهتری دارد،

فضای خیس باغچه

بودن یا نبودن این فضا چندان مهم نیست ، اما بهتر است پیش از ریختن پیت یا خاک در جعبه، لایه ای از شن این جعبه از چوب ساخته می شود، سطح درشت یا ریگ در ته آن ریخته شود.

جعبه باغچه

از بسیاری مواد اولیه می توان جعبه باغچه بودن یا نبودن این فضا چندان مهم داخل خانه را تهیه کرد. ظرف های پلاستیکی، دیگ های مسی، جعبه های چوبی و غیره. اگر این جعبه از چوب ساخته می شود، سطح داخلی و گوشه های آن را باید آب بندی کرد. برای این کار نباید از مواد نفتی استفاده شود.

گلدان های آماده

تا این اواخر گلدان های دراز سفالی، چوبی یا پلاستیکی معمول ترین گلدان های آماده برای استفاده در باغچه داخل خانه بودند. اما امروزه انواع گوناگونی از ظرف های استوانه ای یا مکعبی با رنگ های مختلف از جنس پلاستیک محکم در دسترس است.

به باغچه های داخل خانه باید با دقت آب داد تا از غرقاب شدن خاک جلوگیری شود. اگر گلدان ها را روی لایه ای از ریگ ته جعبه قرار می دهید، ریشه گیاهان ممکن است از سوراخ ته گلدان بیرون بزنند و در خاک باغچه شروع به رشد کنند که در این حالت آب جمع شده بین ریگ های ته جعبه، نیاز گیاهان را تأمین می کند. توصیه معمولی این است که اگر گلدان های داخل باغچه خانگی روی لایه ای از ریگ یا شن درشت قرار دارند، گهگاه آنها را بچرخانید یا بیرون آورید تا از ریشه دهی آنها جلوگیری شود.

سبدهای آویزان

گروهی از گیاهان خانگی در سبدهای آویزان، منظره ای دلپذیر دارند، اما پیش از انتخاب، باید مشکلات را هم بررسی کرد.

هوا در بالای اتاق ها گرم تر و خشک تر از پایین اتاق است. آبیاری گیاه نیز دشوار است و آب اضافی نیز روی کف اتاق چکه می کند.

باید گلجایی مناسب انتخاب کرد، مانند سبد سیمی پوشیده از خزه اسفاگنوم. اما مشکل چکه کردن آب بر کف اتاق همچنان وجود خواهد داشت. نوعی گلدان های پلاستیکی دارای زیر گلدانی نیز در دسترس هست که می توان از آنها استفاده کرد. در این باره باید به جای خاک از پیت (خاکبرگ) استفاده کرد؛ پر کردن گلدان با خاک، وزن گلدان را بالا می برد که خود مسئله دیگری است.

برای آبیاری آسان تر، می توان ارتفاع س بدها را به اندازه مناسب تنظیم کرد؛ می توان به جای قلاب های سقفی از قرقره استفاده کرد. برای آبیاری این گلدان ها از ظرف دارای تلمبه نیز می توان استفاده کرد. باید اطمینان یافت که قلاب سقف کاملا محکم باشد، یا اگر سبد به دیوار متصل است، استحکام کافی داشته باشد. باید مطمئن بود که نوع گیاه داخل سبد آویزان با شرایط نور آن نقطه سازگار است. گیاهان مناسب کاشت در سبدهای آویزان عبارت اند از:

کاکتوس دم موشی، اپیسکیا، شمعدانی، سرخس، فوکسیا، پوتوس، بگونیا هدرا، ترادسکانتیا، گل استکانی هویا، زبرینا، سجافی (گندمی)، لوبلیا و زیگوکاکتوس

گلدان های چندتایی

ساده ترین نوع گلدان های چند تایی تشکیل شده است از دو یا چند گلدان معمولی تکی که کنار یکدیگر قرار می گیرند. بهترین کار، سفارش دادن گلدان است.

افراد ماهر به آسانی می توانند گلدان های چند تایی را از ورقه های دارای پوشش پلاستیکی بسازند. برای جلب توجه بیشتر، آنها را با ارتفاع های گوناگون می سازند. درز بین گلدان های متصل به هم باید آب بندی شود.

هر یک از خانه های این نوع گلدان های چندتایی از لحاظ نوع گیاه و شیوه کاشت مستقل اند. در سطح پایین این واحد، گیاهان کوتاه خانگی (بگونیا، بنت قنسول) کاشته شده اند و در پشت همه، گلدان های دارای گیاهان دائمی قرار داده شده اند.

کاسه با مخلوطی از گیاهان

یکی از ساده ترین باغچه های داخل اتاق، کاسه ای است از گیاهان مختلف که در آن مجموعه ای از گیاهان برگی و یک یا دو گیاه گلدار را از گلدان اصلی بیرون می آورند و در آن کاسه نشا می کنند. اطراف این گیاه را با پیت پر می کنند. روش سنتی آن است که در این کاسه یک گیاه بلند در بخش عقبی کاسه کاشته شود و چند گیاه پر پشت در وسط و گیاه آویزی در جلو کاشته شود. کاسه دارای گیاهان گوناگون همواره مورد استقبال آنهایی قرار می گیرد که به عنوان هدیه آن را دریافت می کنند، اما این کاسه، گیاهان دائمی ندارد و وقتی گل گیاهان داخل آن پژمرد، بهترین راه آن است که قبل از بزرگ شدن ریشه و تنیده شدن آن به ریشه سایر گیاهان، گیاه پژمرده را از کاسه خارج کرد و به جایش گیاه دیگری نشاند.

باغچه مینیاتوری

راه ها، استخر، مجسمه های کوچک و غیره در این باغچه استثنایی جای خود را دارند و برای کف باغچه از خزه و برگ های دیگر گیاهان استفاده می شود. باغچه های مینیاتوری ژاپنی معروف اند.

این باغچه ها را روی میز های چرخدار قرار می دهند تا برای آبیاری به اشپز خانه و برای هواخوری به ایوان برده شوند. این نوع باغچه ها، مخصوص علاقه مندان گیاهان داخل خانه است زیرا نگهداری از آنها دشوار است و بدون داشتن ذوق نتیجه نمی دهد.

باغچه بشقابی

باغچه کوچک داخل خانه است که در بشقاب نه چندان گود ساخته می شود و در آن گیاهان گوشتی یا آبدار می کارند. این نوع باغچه، به عکس دیگر انواع باغچه های داخل ساختمان، سوراخ زهکش دارد.

پرده زنده

اتاق ناهار خوری را می توان از اتاق نشیمن به شکل های مختلف جدا کرد. یکی از راه ها، نصب جداکننده ) پارتیشن( چوبی است که گذاشتن چند گلدان در فضای داخلی آن به این جداکننده جان می بخشد. بسیاری از دوستداران گیاهان ترجیح می دهند پرده زنده ای در این فضا نصب شود.

یک جعبه مستطیلی به شکل آبشخور با عمق کافی در کف کار گذاشته می شود و داربست یا چند عدد تیرک تزئینی در کمپوست داخل این جعبه از پایین به کف و از بالا به سقف متصل می شوند. گیاهان مناسب این نوع باغچه عبارت اند از بنجامین، هدرا، سینگونیوم، سیسوس، پوتوس، فیلودندرون سکاندنس فیکوس خزنده.

۵ نکته طلایی در مورد کاشت در باغچه های داخل خانه

۱) از واریته های مختلف می توان برای این کار بهره گیری کرد. در نظر داشته باشید که نیاز های گرمایی، نور، و آب گیاهان انتخابی باید همخوانی داشته باشند.

۲) قدم بعدی این است که مطمئن شوید شکل و ارتفاع گیاهان با اندازه ظرف یا گلجا متناسب باشد همچنین باید تنوع ارتفاع گیاهان، تضاد شکل، و بافت برگ ها را با هم، و تناسب رنگ ها را نیز در نظر بگیرید.

۳) قبل از هر چیز، گیاهان دراز را در نظر بگیرید که تأمین ارتفاع گیاهی گلجاها را به عهده دارند. در گلجاهای کوچک به این موضوع دقت داشته باشید که گیاهان دارای برگ های بسیار پهن انتخاب نشوند. در گلجاهای بزرگ، انتخاب گیاه بلند قامت برای پشت باغچه بسیار ساده است. انواع نخل ها، دراسنا و فیکوس در این گلجاها به طور گسترده مورد استفاده اند.

۴) در بیشتر باغچه ها و گلجاها گیاهان دارای اندازه متوسط، اساس انتخاب قرار می گیرند. اگر خواهان گیاهان گلدار نیستید، می توان از انواعی استفاده کرد که برگ آنها رنگی است. کوردیلین ترمینالیس برگ قرمز، پوتوس زرد رنگ، سجافی (گندمی) رنگارنگ، عشقه، کر چک هندی چند رنگ، حسن یوسف، و بگونیا رکس از این جمله اند.

۵) سرانجام، فراموش نکنید که گیاهان خزنده هم باید در این مجموعه سهمی داشته باشند. این گیاهان لبه های خشن و ناخوشایند گلدان ها را می پوشانند.

باغچه شیشه ای یا تراریوم

باغچه شیشه ای (تراریوم)  ظرفی است از شیشه یا پلاستیک شفاف که در داخل آن گیاهان را می رویانند. دهانه بالایی آن یا تنگ تر است یا با ماده ای شفاف پوشیده می شود.

تراریوم دو ویژگی اساسی دارد: یکی اینکه اطراف گیاهان با شیشه یا جنس شفاف دیگر به طور کامل یا تقریبا کامل گرفته می شود و دسترسی به هوای آزاد بسیار محدود یا به طور کلی ناممکن می شود. در نتیجه، گیاهان داخل آنها از محیط خشک زیان آور جدا می شوند و هوای داخلی شان نیز همواره از هوای اتاق مرطوب تر می ماند. به همین دلیل می توان گستره وسیعی از گیاهان دلپذیر را در آنها رویاند که اگر تراریوم نبود، در هوای اتاق معمولی از رویش باز می ماندند.

واریته های انتخابی برای کاشت در تراریوم بستگی دارد به اینکه جای تراریوم را در کجای اتاق در نظر می گیرید. اگر آن را دور از نور می گذارید، سرخس های خانگی با گیاهان برگی دیگر را می توان در آنها کاشت. اگر تراریوم بخشی از پنجره اتاق باشد، ارکیدها، بروملیادها، گیاهان نوردوست و همه گیاهان گلدار بهترین گیاهانی هستند که در آنها روییده می شوند، زیرا این گیاهان به نور مستقیم و رطوبت هوا نیاز دارند.

معلوم نیست چرا تراریوم در پرورش گیاهان خانگی فراموش شده است. تصور نمی رود قیمت آن دلیل اصلی این موضوع باشد. فقط کافی است یک تنگ ماهی، بطری بزرگ یا چیزهایی از این قبیل داشته باشید؛ با آنها می توانید باغچه شیشه ای درست کنید. آنچه در این نوع باغچه ها مهم است شفاف بودن اطراف آن است

، دهانه این نوع باغچه معمولا باریک و تنگ است و اگر نبود می توان آن را با شیشه یا ورقه شفاف پلاستیکی پوشاند.

از آکواریوم هم می توان برای احداث باغچه تنگی استفاده کرد.

پنجره گیاهی چیست؟

موفق ترین نوع تراریوم، پنجره گیاهی است. پنجره گیاهی در واقع پنجره ای است که یک یا چند جام شیشه ای دارد (شیشه دو جداره برای جلوگیری از ورود سرما در زمستان) در سمت داخلی آن نیز شیشه است اما طوری تعبیه شده که می توان آن را باز و به داخل آن دسترسی پیدا کرد. در ته این فضای شیشه ای یک سینی پر از ریگ قرار دارد که گلدان ها را روی آن قرار می دهند. روی ریگ ها پیت ریخته می شود تا دیده نشوند.

پنجره گیاهی از مشخصات خانه های آلمانی ها، اسکاندیناوی ها، هلندی ها و بخش هایی از آمریکاست، در انگلستان به ندرت می توان پنجره گیاهی یافت. این نوع محل های نمایشی را همزمان با ساخت خانه در نقشه های اجرایی در نظر می گیرند و جاگذاری می کنند.

ساخت آنها در پنجره های ساختمان های قدیمی دشوار است. سطح پنجره گیاهی تقریبا ۵۰ تا ۷۵ سانتی متر پهنا دارد و در آن باید چندین ویژگی را در نظر گرفت. اگر پنجره رو به جنوب باز می شود، پیش بینی نوعی سایه بان ضرورت دارد. همچنین هواکش هم باید برای آن در نظر گرفت. بسته به تمایل هر فرد می توان چراغ های فلورسنت، لوله آب، وسیله گرم کردن، دستگاه کنترل خودکار رطوبت، و غیره را در این باغچه پیش بینی کرد.

پنجره گیاهی می تواند منظره دل انگیزی داشته باشد. هوای داخل این باغچه نسبت به هوای باغچه ای که برای گیاهان جنگلی ایجاد می کنند، بهتر است. در پنجرۀ گیاهی می توان گیاهانی مانند ارکیدها، آنتوریوم، گل کاغذی، کولومنئا، کالادیوم، آکالیفاها را به خوبی رویاند. اما کار زیادی می برد. آبیاری منظم و دقیق خیلی اهمیت دارد و تهویه را باید منظم کرد تا از مه گرفتگی جلوگیری شود. گیاهان را باید تیمار کرد. برگ هایشان را از مواد زاید و لکه زدود. برگ های خشک را بیرون آورد و نیز شیشه ها را باید با پارچه نمناک تمیز نگه داشت.

باغچه تنگی

سطح داخل و خارج تنگ شیشه ای را تمیز و خشک کنید. کاغذی به شکل مخروط در دهانه تنگ بگذارید و به اندازه ۵ سانتی متر شن یا ریگ در کف تنگ بریزید.لایه نازکی از زغال چوب و سپس لایه ای ضخیم تر از کمپوست در آن بریزید. کمپوست را با تکه ای چوب که در انتهای آن گلوله پنبه ای نصب شده است، فشار دهید و در بخشی از تنگ تلنبار کنید تا اختلاف ارتفاع ایجاد شود.

در این باغچه دست کم یک گیاه درخت مانند و یک گیاه رونده لازم است. ابزار کاشت عبارت است از انبرک که یک سمت آن قاشق و سمت دیگر چنگال است. وقتی گیاه داخل کمپوست باغچه قرار گرفت، اطراف ریشه آن را باید با چوب و پنبه انتهای آن فشرد.

باغچه تنگی، با کاشت گیاه کامل می شود و حال باید آن را آب داد. برای آبیاری بهتر است از آبپاشی با لوله بلند استفاده کرد. آب را باید به آرامی روی جدار داخلی تنگ ریخت. مقدار آب باید کم باشد. دهانه تنگ را باید پوشاند. اگر بعدا مه در آن جمع شود، درپوش را بر می دارند و پس از ناپدید شدن مه دوباره سر جایش می گذارند. به احتمال زیاد این باغچه به آبیاری مجدد نیاز ندارد.

باغچه آکواریومی

باغچه آکواریومی، ظرفی است شیشه ای که بالای آن باز است. نوع دیگری هم هست که از پهلو باز می شود و با نام تراریوم (باغچه شیشه ای) به فروش می رسد.  

نخست باید لایه ای از ریگ و زغال چوب را در کف این باغچه پهن کرد و بعد از آن ۵ سانتی متر کمپوست روی آن ریخت. می توان کف باغچه را تپه ماهوری کرد و در آن تکه های سنگ درشت تر را قرار داد اما نباید از چوب استفاده کرد.

بین گیاهان برگی این باغچه می توان گیاهان گلدار را نشاند که جلوه خاصی به محیط می دهند مانند بنفشه آفریقایی و ارکید های کوچک.

دو نکته مهم: اول در این باغچه نباید کاکتوس یا گیاهان گوشتی نشاند، دوم بین گیاهان مختلف باید فاصله وجود داشته باشد تا بتوانند پخش شوند.

بعد از کاشت گیاه در باغچه اکواریومی، باید در باغچه را با شیشه بست و آن را در محلی با نور کافی اما غیر مستقیم قرار داد. اگر در آن مه متراکم دیده شد، در آن را کمی روی لبه ها بلغزانید تا هوا جابه جا شود. برگ های خشک یا بیمار را از باغچه بیرون آورید. هر چند ماه یک بار باغچه را آب دهید. این جنگل کوچک قابل حمل و نقل، ساده ترین راه برای نگه داشتن گیاهان غیر بومی است.

منبع: (ارائه گیاهان) وبلاگ گلفروشی آنلاین VIP Shop

آموزش تکثیر گیاهان آپارتمانی

شاید برای شما هم پیش آماده باشد که بعضی از زیباترین گیاهان آپارتمانی را نمی توان بدون وسایل خاص در خانه تکثیر کرد، از این رو باید یا تن به خرید وسایل پر هزینه داد یا آن گیاهان را از پرورش دهندگان خرید. اما انواع دیگری از گیاهان را خیلی آسان می توان تکثیر کرد و شگفت آور این است که افرادی هستند که سبزی های مصرفی خود را می کارند، اتاق ها را نقاشی می کنند اما از تکثیر گیاه های آپارتمانی خود واهمه دارند.

ما امروزه وسایل و امکانات زیادی برای تکثیر گیاهان داریم که در زمان مادربزرگ هایمان وجود نداشت، مانند هورمون ریشه زا، کیسه های پلی اتیلنی شفاف، کمپوست مخصوص، کیسه های مخصوص و غیره. اما باید گفت که در آن زمان مادربزرگ هایمان بیش از ما و با دست خالی گیاهان خود را تکثیر می کردند.

چهار دلیل تکثیر گیاهان خانگی

می توان چهار دلیل اصلی برای تکثیر گیاهان آپارتمانی در خانه برشمرد:

۱) بدون پرداخت پول گیاهان بیشتری داشته باشیم.

۲) گذاشتن گیاهان جوان و نیرومند به جای گیاهان قدیمی کهنه و فرسوده.

۳) در اختیار گرفتن گیاهانی که اگر به تکثیر آنها نپردازیم از بین می روند و جانشینی ندارند.

۴) می توانیم هدیه ای ارزنده به دوستان و خویشان بدهیم. دلیل آخری برای گیاهانی گفته می شود که بیشتر در خانه ها پرورش و تکثیر می یابند نه در گلخانه ها و گلفروشی ها مانند زبرینا.

روشهای تکثیر انواع گیاهان آپارتمانی

۱) خواباندن

بیشتر گیاهان رونده و خزنده دارای ساقه های نرم را می توان با خواباندن تکثیر کرد. نکته منفی در این روش آن است که ریشه دهی گیاه جدید طولانی است.

برای این نوع تکثیر باید در بهار یا اوایل تابستان، ساقه نیرومند گیاه مورد نظر را با استفاده از سنجاق سر یا تکه ای سیم به شکل U در کمپوست مخصوص قلمه و بذرکاری نگه داشت.

اگر زیر قسمتی از ساقه که در خاک قرار می گیرد، خراشی وارد کنیم ریشه دهی سریع تر می شود. از گیاه مادر می توان چندین ساقه را همزمان، به طریق گفته شده خواباند. وقتی ریشه دادند، جوانه های رویشی در آن پدیدار می شود و در آن موقع می توان قسمت خوابانده شده در کمپوست را از مادر قطع و گیاه جدید را آزاد کرد.

۲) پاجوش

بعضی گونه های گیاهی در کنار ساقه اصلی خود گیاه کوچکی به وجود می آورند. گیاهان عده ای نیز در کنار غده مادری خود غدد کوچکی ایجاد می کنند.

پاجوش های چسبیده به ساقه را از نزدیک ترین محل اتصال آنها به ساق می برند؛ اگر این پاجوش دارای ریشه باشد، آن ریشه هم باید با پاجوش باشد. در گلدان خالی، کمپوست مخصوص بذرکاری و قلمه کاری بریزید و پاجوش را در آن قرار دهید. در مورد گیاهان غده ای، غده های کوچک را از مادر جدا کنید و در گلدان بکارید. این غده ها پس از یک یا دو سال به گل می نشینند.

۳) گیاهچه

چند گونه گیاهی (از جمله کلروفیتوم، ساکسی فراژا، و تولمیا) در انتهای ساقه گل دهنده خود و بعضی دیگر (مانند بریوفیلوم و اسپلنیوم) روی برگ های بالغ خود گیاهچه هایی به وجود می آورند.

تکثیر این نوع گیاهان بسیار ساده است. اگر این گیاهچه ها ریشه ندارند، آنها را در کمپوست مخصوص بذرکاری و قلمه کاری فرو برید (نحوه خواباندن) گیاهچه را زمانی از مادر قطع کنید که خود ریشه دار شده باشد. وقتی گیاهچه ریشه دار شد، با قطع کردن از مادر و نهادن آن در گلدان جداگانه، گیاه تازه ای خواهید داشت.

۴) قلمه

امروزه قلمه معمول ترین راه تکثیر گل های مناسب آپارتمان است. احتمال موفقیت در این روش بستگی به نوع گیاه دارد. بعضی از گیاهان چوبی را از طریق قلمه زدن مشکل می توان تکثیر کرد و گاهی نیز این راه در مورد آنان بدون مجهز بودن به وسایل ویژه ناممکن است.

این در حالی است که چندین گیاه معمول از جمله برگ بیدی (ترادسکانتیا)، ایمپاتیسن و عشقه (پاپیتال) در لیوان دارای آب به آسانی ریشه می دهند. حتی در مورد همین گیاهان زود ریشه‌ده نیز ممکن است موارد ناموفقِ غیر قابل توجیه وجود داشته باشد. بنابراین در مورد هر گیاه باید چندین قلمه در نظر گرفت تا اگر چند تایی از آنها ریشه ندادند برنامه تکثیر شکست نخورد.

الف) قلمه از ساقه

بیشتر گیاهان خانگی را با قلمه از ساقه می توان تکثیر کرد. برای این کار باید شاخه بی گل، سالم، و نیرومندی را انتخاب کرد. قلمه بعضی از گیاهان غیر چوبی در هر موقع از سال اما گیاهان چوبی به طور کلی در فصل رشد فعال ریشه می دهند. در مورد هر گیاه باید به دستورهای خاص آن مراجعه و هورمون رشد را نیز مصرف کرد.

به عنوان یک قانون کلی، بهار یا تابستان بهترین موقع برای گیاهان است، اما در مورد فوکسیا و شمعدانی اواخر تابستان موقع مناسبی است.

قلمه های گرفته شده از ساقه را باید به محض آماده شدن در کمپوست فرو برد، اما در خصوص کاکتوس ها و گیاهان گوشتی، باید آنها را چند روزی در هوای آزاد نگه داشت تا کمی خشک شوند.

در مورد گیاهان بوته ای بهتر آن است که قلمه پاشنه دار تهیه شود. قلمه پاشنه دار قلمه ای است که تکه کوچکی از ساقه اصلی تر را نیز با خود دارد. لبه ها و زواید آن را بچینید و حدود ۲ سانتی متر در هورمون ریشه زا فرو برید.

ب) قلمه برگ

بعضی از گیاهان ساقه ندارند. برگ های این گیاهان مستقیما از طوقه آنها بالا می آیند. تهیه قلمه ساقه از آنها ناممکن است، اما قلمه زدن با برگ راه آسانی برای تکثیر آنهاست.

بخشی از برگ

این روش برای گیاهانی همچون بگونیا، استرپتوکارپوس و سانسوریا مناسب است.

برگ کامل

این روش در مورد گیاهان گوشتی مثل سدوم، اکوریا و کراسولا کاربرد دارد.

برگ کامل به اضافه دمبرگ

این روش قلمه زنی را در مورد گیاهانی مانند سنت پولیا، گلوکسینیا، پپرومباس برگ‌کوچک، و بگونیا می توان به کار گرفت.

پ) قلمه ساقه های نی‌مانند

تعدادی از گیاهان مهم آپارتمانی ساقه های کلفت و راست دارند. این گیاهان را با قلمه ساقه شبیه به ساقه های نی تکثیر می کنند. بهترین موقع تهیه قلمه زمانی است که یک یا چند ساقه، برگ های پایینی خود را از دست داده باشند و از آن پس چندان جالب توجه نباشند.

ساقه بی برگ را به چندین قطعه تقسیم کنید. هر کدام را در کمپوست فرو برید. می توان آنها را به طور افقی نیز روی کمپوست خواباند. اشتباه نکنید: قسمت پایین هر قلمه در کمپوست قرار گیرد. دراسنا، دیفن باخیا، و کوردیلین از گیاهانی هستند که به این روش تکثیر می شوند. همچنین قلمه های آماده ( Ti – plants ) را می توانید از فروشگاهها خریداری کنید.

قلمه را چگونه ریشه دار کنیم؟

مشکل قلمه آن است که وقتی در کمپوست قرار گیرد، به طور دائم رطوبت را از دست می دهد، اما وسیله ای ندارد که آن را از کمپوست دریافت کند. بنابراین، حفظ ضرب الاجل پیش می آید یعنی قبل از آنکه قلمه از بی آبی بمیرد، ریشه باید تشکیل شود. مرطوب نگه داشتن کمپوست پاسخ نمی دهد. باید یکی از راه های زیر را به کار بست.

روش به کار گیری کیسه ریشه دهنده

این وسیله، حاصل نوآوری های اخیر است که در آن کمپوست متراکم و با کیسه پلی اتیلنی ضخیم آب بندی شده است؛ نسبت به روش گلدانی دو مزیت دارد: یکی اینکه کمپوست موجود در کیسه در زمان طولانی تری مرطوب باقی می ماند، دیگر اینکه قلمه های ضعیف با لبه شکاف های کیسه به صورت قائم می ایستند.

 

کیسه دارای ۱۴ شکاف است. در هر شکاف یک قلمه نشانده می شود. اگر پس از چند ساعت قلمه ها شروع به پژمرده شدن کردند، کیسه و قلمه ها را می توان داخل کیسه پلاستیکی دیگری کرد. در کیسه دوم هوا می دمند تا بزرگ شود و به قلمه ها فشار نیاورد. سر آن را می بندند.

روش به کار گیری جعبه تکثیر

این جعبه وسیله مفیدی است برای تکثیر تعدادی از گیاهان آپارتمانی. این جعبه شامل یک سینی محکم است که در آن کمپوست می ریزند و سرپوش شفافی دارد که در آن دو دریچه کوچک برای تهویه نصب شده است. بعضی مجهز به وسیله ای هستند که دمای هوا را در ۲۰ درجه سانتی گراد ثابت نگه می دارند.

این وسیله برای گیاهان ظریف مناسب است . اما نوعی دیگر فاقد دستگاه گرم کننده است و بسیاری از افراد از این نوع استفاده می کنند. این وسیله برای تکثیر انواع گیاهان قابل استفاده است.

روش گلدانی

در یک گلدان سفالی یا پلاستیکی به قطر ۱۵ سانتی متر، می توان حدود ۶ قلمه را جا داد. محیط قلمه ها باید استریل و دارای سوراخ زهکش باشد و کود شیمیایی فراوان نداشته باشد.

گلدان را با کمپوست پر کنید؛ آن را بفشارید به طوری که فاصله لبه گلدان با کمپوست فقط ۱۵ سانتی متر باشد. قلمه ها را باید نزدیک به جدار گلدان در کمپوست فرو کرد. قلمه باید در کمپوست محکم باشد. ایجاد فاصله بین قلمه و کمپوست و در نتیجه وجود هوا در اطراف قلمه بسیار زیان آور است. بعضی از قلمه ها به طور عمودی و بعضی دیگر با زاویه ۴۵ درجه با کمپوست قرار می گیرند. آبیاری باید بسیار آرام باشد.

تقریبا همه انواع قلمه نیاز به محیطی مرطوب دارند. در مناطق خشک، برگ های درشت قلمه ها چروکیده می شوند و می ریزند زیرا ریشه ای نیست که آب از دست رفته آنها را جبران کند. در این مناطق بهتر است چند میله چوبی در گلدان گذاشته شوند و گلدان را با کیسه نایلونی بپوشانند و آن را با کش به گلدان بچسبانند، در مورد کاکتوس ها، گیاهان گوشتی و شمعدانی، کیسه نایلونی ضرورت ندارد.

گلدان دارای قلمه را در محل سایه روشن و به دور از نور مستقیم خورشید بگذارید: دما ۱۷ درجه سانتی گراد یا بیشتر باشد. باید برگهای زرد یا برگ هایی را که شروع به پوسیدن می کنند خیلی زود از قلمه ها جدا کرد.

بی صبری نکنید. چند هفته بعد در نوک قلمه های ساقه و در قاعده قلمه های برگی، جوانه های رشد ظاهر می شوند.

اکنون وقت تهیه گلدان جدید است. کمپوست را آب دهید. یکی یکی قلمه ها را با کمپوست اطراف ریشه شان به گلدان کوچک منتقل و آن را با کمپوست پر کنید. گلدان های جدید را برای یکی دو هفته در همان جای گلدان قلمه ها بگذارید. کمپوست گلدان های تازه را به آرامی بفشارید و آب دهید. گلدان ها را پس از گذشت یکی دو هفته به محل اصلی منتقل کنید.

قلمه های برگی چندین جوانه و ریشه های متعدد به وجود می آورند. باید به آرامی برگ را برید، یعنی جوانه ها را از یکدیگر جدا کرد و هر کدام را که باید دارای ریشه هایی باشد در گلدان مجزا گذاشت و گلدان را با کمپوست پر کرد، آن را فشرد و آب داد.

۵) تقسیم بوته ها

بعضی از گیاهان ضمن رشد و نمو خود چندین بوته یا روزت دختری در کنار بوته مادری به وجود می آورند. این گیاهان را با جدا کردن این بوته ها و نشاندن آنها در گلدان مستقل به آسانی می توان تکثیر کرد. نمونه این گیاهان کلروفیتوم، مارانتا، سنت پولیا، سانس وی پریا، نخل مرداب، و بسیاری از سرخس ها هستند.

در بهار یا تابستان، این گیاهان را از گلدان بیرون آورید و با دقت یک یا چند قسمت چسبیده به گیاه مادر را جدا کنید. برای این کار، کمپوست را از اطراف ریشه ها جدا کنید تا محل اتصال آنها مشخص شود. آنها را با دست یا با چاقوی تیز جدا کنید.

قسمت های جداشده را به گلدانی که با کمپوست پر شده است، منتقل کنید. آهسته آهسته کمپوست را به ریشه ها فشار دهید تا هوای موجود بین ریشه و کمپوست خارج شود. آب به فراوانی داده شود تا آثار رویش جدید در گیاه پدید آید.

۶) خواباندن هوایی

وقتی گیاهان ساقه کلفت مانند دیفن باخیا، دراسنا، فیکوس یا مونسترا بر اثر ریزش برگ های پایینی شان زشت می شوند، با خواباندن هوایی می توان از آنها گیاهان تازه ای رویاند. آن طور که در این تصویر نشان داده شده است، عمل کنید.

اندازه ساقه یعنی فاصله نوک آن تا کیسه نباید بیش از ۶۰ سانتی متر باشد. پس از چند ماه می توانید ریشه هایی را در کیسه ببینید. ساقه را از زیر محلی که کیسه با نخ بسته شده است، قطع کنید. کیسه پلی اتیلنی را بردارید و قلمه ریشه دار و خزه همراه آن را در گلدان بکارید. گیاه مادر از جایی نزدیک به محل قطع، شاخه جدیدی به وجود می آورد (البته اگر آن را آب دهید و مراقبت کنید).

۷) کاشت بذر

تولید گیاهان آپارتمانی از طریق بذرکاری چندان رواج ندارد. بذرکاری آنها وقت گیر است، به مهارت نیاز دارد و محیط بذر کاری باید گرم باشد. اما گاهی این روش تکثیر را نیز افراد علاقه مند به کار می بندند. بعضی از گیاهان مانند تونبر گیا، اکساکوم، و گیاهان باغچه ای (بنفشه، آهار، میمون و…) را فقط باید از این طریق تکثیر کرد. با این روش بعضی از گیاهان آپارتمانی را مانند کولئوس می توان با هزینه کم تولید کرد. بعضی از جوانها از کاشت دانه درختان میوه، لوبیا و غیره و دیدن چگونگی رویش گیاهان احساس شادی می کنند.

برای کاشت بذر، اول گلدان را از خاک یا کمپوست مخصوص بذرکاری پر کنید. با دست یا تکه ای چوب، کمپوست یا خاک را بفشارید و آب دهید. بذر گیاه مورد نظر را به صورت لایه ای نازک روی کمپوست بپاشید. اگر دانه های بذر درشت هستند، بین بذرها فاصله بگذارید. روی بذرهای درشت کاشته شده، لایه ای از کمپوست بریزید اما روی بذرهای ریز هرگز! روی گلدان را با ورقه پلاستیکی بپوشانید و آن را با کش به گلدان بچسبانید.

گلدان را در سایه بگذارید که دمای آن ۱۷ تا ۲۰ درجه سانتی گراد باشد. وقتی بذرها جوانه زدند، گلدان را به جای روشن تر اما دور از نور مستقیم آفتاب منتقل کنید. ورقه پلاستیکی را بردارید. کمپوست را همواره مرطوب نگه دارید. گهگاه گلدان را بچرخانید که نهال ها یک طرفه رشد نکنند. نهال های جوان را وقتی به اندازه کافی بزرگ شدند، در گلدان های جداگانه بکارید.

۸) اسپورپاشی

سرخس، اسپورهایی گرد مانند تولید می کند. ایجاد گیاه جدید از اسپور کار تازه و هیجان انگیزی است. برای این کار باید اسپورهای بالغ را در کیسه ای جمع آوری کنید.

اسپور سرخس در زیر برگچه ها تولید می شود؛ چند هفته بگذارید تا کمی خشک شوند، سپس آنها را بر سطح کمپوست مخصوص بذر بپاشید. بهتر است گلدان پلاستیکی باشد و قبلا با فرو کردن در آب جوش ضد عفونی شده باشد.

پس از پاشیدن اسپور روی کمپوست داخل گلدان، گلدان را با یک تکه شیشه بپوشانید و در سایه قرار دهید. وقتی نهال های حاصل از اسپور به اندازه ای رشد کردند که قابل جابه جا کردن بودند، هر یک را به گلدان جداگانه منتقل کنید.

منبع: (آموزش تکثیر گیاهان) وبلاگ گلفروشی آنلاین VIP Shop

انواع آفات و بیماری های گل رز + تقویت گل رز

گل رز از گل های تزیینی زیباست که در بسیاری از محصولات گل طبیعی، مثل باکس گل رز از آن به وفور استغاده میشود. که به دلایل زیاد دچار بیماری می شود. اکثر بیماری های گل رز ریشه درآفات گل رز دارند. بنابراین برای کنترل بیماری و درمان آن بهتر است ابتدا آفات رز را بشناسید و راه های درمانی آن را فرا بگیرید. باید توجه کنید که از بین بردن آفات نقش موثری در پرورش گل رز دارد و باید با شناخت آفات و روش مقابله با آن ها به رفع و از بین بردن انواع آفت ها اقدام نمایید.

۱۴ آفت و بیماری های گل رز

در مطالب گذشته با روش های قلمه زدن گل رز و رشد و پروش این گل محبوب آشنا شدیم. در این مقاله از VIP Shop به روش های از بین بدن آفت های گل رز ور در انتها به جمع بندی مقاله خواهیم پرداخت.

۱) کوری ساقه رز (Blindness)

تشکیل جوانه گل عملی است که به صورت خود برانگیخته و با توجه به شرایط محیطی همانند دمای خاص یا طول روز مناسب انجام می گیرد. حدود ۱۴ – ۱۶ روز بعد از برداشت شاخه های گل، آغازش گل دهی در مریستمی که از نظر رویشی فعال است صورت می گیرد.

از جوانه های جانبی موجود بر روی ساقه اصلی، ساقه های تولید کننده گل شکل می گیرد. این ساقه ها حداقل دو عدد برگچه ۵ تایی دارند و در زمان برداشت بر روی گیاه باقی می مانند. در این مقطع زمانی ساقه های جانبی که جدیدا بیرون آمده اند در حدود ۵ سانتیمتر طول دارند.

معمولا هر ساقه به یک عدد گل منتهی می شود اما در برخی ارقام و تحت برخی شرایط جوانه گل یا اصلا شکل نمی گیرد و یا بعد از شکل گیری نارس باقی می ماند و به همراه چند برگ خشک می شوند و یا جوانه ها تحلیل می روند و می ریزند. چنین ساقه هایی ساقه های کور نامیده می شوند.

ساقه های کور نسبت به دیگر ساقه ها باریک و کوتاه باقی می مانند و برگهای کمتری در مقایسه با ساقه های گل دهنده دارند، به کندی رشد می کنند و ممکن است برای مدت زمانی طولانی بدون آنکه تغییری در وضعیت رشدی آنها صورت گیرد باقی بمانند

ممکن است ساقه هایی که این مشکل را دارند با افزایش دمای محیط از ۱۲ درجه سانتیگراد به ۱۸ – ۲۴ درجه سانتیگراد از رشدی سالم برخوردار شوند و گل دهند. غلظت و میزان تنظیم کننده های رشد، شدت نور، میزان دما چگونگی رشد ساقه های رز را تحت تاثیر قرار میدهد. شدت نور و میزان دما، سطح جیبرلین و اکسین را در برگهای جوان و در حال توسعه تحت تاثیر قرار می دهد

اگر شرایط به گونه ای باشد که بدلیل رشد ناکافی برگهای جوان، تولید اکسین و جیبرلین کاهش یابد، احتمال دارد جوانه های اولیه گل کوچک شوند و رشد نکنند و در مراحل اولیه توسعه و قبل از شکل گیری پرچم و خامه، خشک و عقیم شوند. شرایطی که موجب بروز عارضه کوری می شود، تولید اتیلن بیش از اندازه را توسط برگهای جوان نیز تحریک می کنند.

رابطه تنگاتنگی بین درجه کوری و تعادل بین سطح فعالیت سوخت و ساز کل گیاه و اتیلن تولید شده وجود دارد. مشخص شده است که چگونگی انجام مسیرهای مختلف سوخت و ساز در گیاه، پدیدار شدن عارضه کوری را تحت تاثیر قرار میدهد که مهمترین آنها رقابت بدلیل کمبود منابع برای انجام فتوسنتز و دیگر واکنش های سوخت و ساز است

این رقابت موجب می شود تا چیرگی انتهایی تحت تاثیر قرار گیرد و به جای فعالیت جوانه انتهایی، جوانه های بیشتری شروع به رشد کند. احتمالا جیبرلین توسعه گلها را تحریک می کند زیرا باعث میشود تا جوانه های توسعه یافته به شکل مرکزی قوی برای سوخت و ساز در آیند که برای رشد و توسعه به مواد خام نیاز دارند. بنابر این غنچه های بیشتری با یکدیگر رقابت می کنند و این مسئله احتمال بروز عارضه کوری را افزایش میدهد.

۲) کنه گاوی گل رز (Bullhead)

یکی از مشکلاتی که در برخی از ارقام رز مشاهده می شود عارضه کله گاوی است. کله گاوی را با این خصوصیات می توان تشخیص داد:

الف) نسبت پایین طول جوانه گل به قطر آن: نوک چنین جوانه هایی به جای آنکه تیز باشد گرد است

ب) افزایش وزن و اندازه جوانه گل

پ) افزایش تعداد گلبرگ های کوتاه و شبه گل (پتالوئید)

ت) رشد سریع دومین گلچه در نزدیکی پایه گل که اغلب بر چه دارد. کاهش دما به سطوح پایین (۱۲-۱۵ درجه سانتیگراد) در مراحل اولیه توسعه گل منجر به افزایش عارضه کله گاوی میشود.

این مشکل زمانی که دمای محیط رشد رزهای گارنت و زورینا در محدوده ۱۸-۲۴ درجه سانتیگراد تنظیم شد، برطرف گردید و تحت چنین شرایط حساسیت رزهای باکارا نیز کاهش یافت.

۳) شته رز

گونه های متنوعی از شته ها به رزها حمله می کنند اما شایع ترین نمونه ای که از ارقام رز در فضای آزاد و یا در محیط گلخانه ها تغذیه می کند رزا ماکروسینومه است که شته رز نیز نامیده می شود.

شته رز بدنی نرم و گلابی شکل، معمولا با طولی کمتر از ۶۳ / ۰ سانتیمتر و به رنگهای متفاوت از سبز تا صورتی و قرمز دارد. تغذیه شته ها با توجه به ناحیه جغرافیایی و شرایط آب و هوایی به تدریج از اوایل بهار شروع می شود و مجموعه های آنها بر روی برگ ها، ساقه و جوانه ها شکل می گیرد.

شته ها با کمک اجزاء دهانی سوراخ کننده – مکنده خود از شیره گیاهی تغذیه می کنند. شته رز همانند دیگر گونه های شته در گروه هایی که شامل تعداد زیادی از آنان است بر روی قسمت انتهایی مانند برگهای جوان وغنچه های گل در حال رشد و توسعه و همچنین پشت برگ ها جمع می شوند.

بر اثر تغذیه آنان برگها به سمت پایین جمع و غنچه های گل بدشکل می شوند و حتی ممکن است غنچه ها قبل از شکوفا شدن، سقط شوند و از بین بروند. بکارگیری حشره کش های تماسی یا سیستماتیک می تواند به کنترل بیماری های گل رز کمک کند. حشره کش های سیستماتیک زمانی مفید واقع می شوند که به محض مشاهده مشکل از آنان استفاده شود تا زمانی که شته ها شروع به تغذیه می کنند ترکیب فعال این سموم در محیط وجود داشته باشد.

یکی از راه های از بین بردن شته های گل رز استفاده از سم میباشد.

سم پاشی گل رز

سم مناسب برای این شته ها سم دیازینون میباشد،برای سم پاشی گل رز برای هر لیتر آب مقدار ۲ سی سی سم دیازینون را با هم ترکیب کنید و به قسمتهایی که شته ها چسبیده اند بپاشید.معمولا پس از ۲ الی ۱۰ ساعت شته ها از بین میروند و به زمین میافتن.

توجه داشته باشید که یک بار سمپاشی ،دلیل نمیشود که گل رز شما دیگر شته نگیرد.

ممکن است گل رز در سال چندین بار در معرض آفت شته قرار بگیرد که هر بار این آفت را مشاهده کردین باید سم پاشی انجام گیرد.

راه دیگر مقابله و از بین بردن شته های گل رز این است که یک دستکش بپوشید و به آرامی شته ها را له کنید که در این روش ممکنه است تعدادی از شته ها در برخی از قسمتهای گل باقی بمانند.

۴) سوسک ژاپنی (Japanese Beetle)

سوسک ژاپنی بالغ از رزها تغذیه می کنند. سوسک های بالغ ژاپنی ۹۵/. الى ۱ / ۳ سانتیمتر طول دارند و رنگ آنها سبز متالیک و پوشش بال هایشان قهوه ای مسی است.

در انتهای شکم دسته ای از موهای سفید وجود دارد. سوسکهای ژاپنی به تعداد فراوان بر روی گلهای رز جمع می شوند و بالغین از گل ها و گاهی برگ ها تغذیه می کنند. بر اثر تغذیه سوسکها از گلبرگ ها، در غنچه های گل سوراخهایی بوجود می آید و در نتیجه گلها باز نمی شوند و زمانی که گلبرگها نابالغ هستند ریزش می کنند.

همچنین سوسک ها از گرده گل ها و برگهای گیاه نیز تغذیه می کنند که در نتیجه مصرف نواحی بین رگبرگی، ظاهر برگ توری مانند شده و اسکلت آن نمایان می شود. سوسکهای ژاپنی اکثرا طی روزهای گرم فعالیت می کنند و رزهایی را ترجیح میدهند که در معرض آفتاب قرار داشته باشند. اگر تعداد گیاهان رز اندک باشد، سوسکهای ژاپنی را می توان با دست از روی رزها جمع کرد اما در سطح وسیع کشت و کار، حشره کش های تماسی مؤثرتر عمل می کند.

۵) کنه تار عنکبوتی دو نقطه (Two Spotted Spider Mite)

گونه اصلی کنه است که رزها را مورد حمله قرار میدهد. کنه تار عنکبوتی دو نقطه بسیار کوچک (۰۴,۰ – ۰۳, ۰ سانتیمتر) و به رنگ نارنجی، سبز یا زرد با دو نقطه سیاه بر روی دو طرف بدن است.

کنه تار عنکبوتی ماده می تواند روزانه ۱۰ عدد تخم و بیش از ۱۰۰ عدد تخم در طی دوران زندگی خود تولید کند. تخم ها معمولا در دسته های چندتایی در پشت برگها گذاشته می شوند. تخم ها شکافته می شوند و لاروهایی با شش عدد پا، بیرون می آیند و پس از مدتی به نیمف هایی با هشت پا و سپس به حشرات بالغ تبدیل می شوند. کنه تارعنکبوتی دونقطه از سلولهای کلروپلاست و معمولا از سطح زیرین برگ تغذیه می کند

کنه ها در نواحی محافظت شده همانند علفها، آشغال های موجود بر روی زمین و برگهای خزان کرده زمستان را سپری می کنند. کنه های تار عنکبوتی دو نقطه از ناحیه زیرین برگها بخصوص در رزهای مسن تغذیه می کند. این آفت، کلروفیل (رنگدانه های سبز رنگ) برگهای رز را با قطعات دهانی خود مورد استفاده قرار میدهند.

بنابراین برگ ها به رنگ روشن (سفید) تا برنزه در می آیند یا ممکن است لکه های سفید الی زرد رنگ بر روی آنان پدیدار شود. همچنین در صورت فعالیت تعداد بیشماری از کنه ها، شبکه های ابریشمی در برگ های جوان ایجاد می شود.

برگ های رز که به شدت تحت تأثیر واقع شده اند قهوه ای شده، می پیچند و از بین می روند. احتمال بدشکل شدن برگ هایی که جدیدا آلوده شده اند نیز وجود دارد. حمله کنه ها معمولا تحت شرایط خشک و گرم بالای ۲۱ درجه سانتیگراد اتفاق می افتد.

در طی تابستان به دلیل افزایش تعداد و در نتیجه فعالیت کنه ها ممکن است از میزان تولید گلها کاسته شود. وجود استرس خشکی، رزها را در برابر هجوم این آفت حساستر می کند. برگها و شاخه های خزان کرده به همراه علفهای هرز می توانند به عنوان میزبان این آفت عمل کنند و بنابراین به شکل مرتب باید جمع آوری و از بین برده شوند.

برای جلوگیری از استرس خشکی، باید گیاهان رز به شکل مرتب آبیاری و از مالچ استفاده شود. حشره کشهایی که طیف وسیعی از عملکرد دارند ممکن است با از بین بردن دشمنان طبیعی کنه ها موجب افزایش جمعیت آنان شوند.

اگر میخواهید در مورد انواع گل رز در ایران و جهان و نحوه کاشت و پرورش آن اطلاعات کسب کنید، توجه شما را به مطالعه کامل ترین و جامع ترین مقاله گل رز جلب مینمایم.

۶) پشه رز (Rose Midge)

این افت داسینیرا رودوفاج” اثرات مخربی بر روی رشد و نمو رزهای موجود در فضای باز و گلخانه ای دارد. نمونه های بالغ ظاهری همانند مگس طولی در حدود ۱۲/۰ سانتیمتر دارند و به رنگ های قرمز تا قهوه ای – زرد هستند که از رزها تغذیه نمی کنند.

حشرات ماده بر روی نواحی انتهایی رشد، زیر کاسبرگهای غنچه گل، در جوانه های برگ و برگ هایی که هنوز باز نشده اند ۳۰-۲۰ تخم کوچک می گذارند.

بسته به میزان دما حدود دو روز بعد از تخمگذاری، تخمها باز می شوند و لاروهابه طول ۵ / ۱ سانتیمتر، سفید رنگ و بدون پا بیرون می آیند که بعد از رشد کامل ۲۱ / ۰ سانتیمتر و در نهایت نارنجی روشن می شوند

الاروها به طور عمومی از پایه غنچه های گل و یا از سطح بالایی برگها و دمبرگ ها تغذیه می کنند که منجر به سیاه رنگ و بد شکل شدن بافت برگ یا غنچه ها می شود. لاروها به شکل گروهی فعالیت می کنند و معمولا به تعداد ۲۵-۱۰ عدد بر روی یک جوانه گل در بین گلبرگها و کاسبرگهای پایه جوانه گل جمع می شوند.

در طی ۷-۵ روز لاروها بالغ می شوند و بر روی خاک می افتند در آنجا به شفیره هایی که در پیله های سفید رنگ قرار دارند تبدیل می شوند. پشه رز به شکل شفیره زمستان را سپری می کند و با مساعد شدن شرایط محیطی، ظهور حشرات بالغ ۷-۵ روز طول می کشد. دمای خاک بر روی طول مدت چرخه زندگی تأثیر گذار است اما به شکل معمول در حدود دو هفته طول می کشد. اگر دمای خاک برای مدت زمان طولانی حدود ۱۰ باشد ممکن است قبل از آنکه این آفت خساراتی ایجاد کنند رزها بتوانند گل تولید کنند.

حشرات بالغ تنها برای دو روز زنده هستند و به همین دلیل مشاهده آنان سخت است همچنین آنها از گیاهان رز تغذیه نمی کنند. طول چرخه زندگی و مدت زمان موجود بین تخم تا حشره بالغ به دما بستگی دارد و از ۱۲ تا ۲۲ روز طول می کشد.

فک پایین لاروها به شکل داس است که با استفاده از آن شیارهای عمیقی در بافت های جدید و جوانه های نابالغ ایجاد می کنند و از مایعات ترشح شده از زخم ها تغذیه می کنند. تغذیه لاروها منجر به بدشکلی و به هم پیچیده شدن زاویه برگها، نواحی انتهایی رشد، غنچه ها و گلها میشود. در صورت تهاجم شدید این آفت ممکن است تمامی این گیاه از بین برود.

۷) تریپس گل (Flower Thrips)

روش اصلی کنترل لارو این آفت شامل هرس کردن و از بین بردن نواحی آلوده گیاه است که می تواند منجر به کاهش یافتن تعداد حشراتی است که منجر به آلودگی مجدد گیاه شوند. از حشره کش ها نیز می توان استفاده کرد اما زمان مصرف سم بسیار اهمیت دارد زیرا احتمال دارد که لاروها به درون گل و جوانه های جانبی فرو روند و سم به آنها اثر نکند.

گاهی می توان پوشش های پلاستیکی در زیر گیاه گذاشت تا لاروهای بالغ و شفیره را که از گیاه بر روی زمین می افتند به دام انداخت. شفیره ها می توانند در بین مواد گیاهی باقیمانده بر روی زمین زمستان را سپری کنند بنابراین با برداشتن مالها در بهار می توان قبل از تبدیل شفیره به مگس، آنها را جمع آوری و حذف کرد.

تعدادی از گونه های تریپس از رزهای موجود در داخل گلخانه و فضای آزاد تغذیه می کنند و تریپس گل فرانکلینیاتریتکی یکی از گونه های متعدد این حشره است که بر روی اغلب ارقام رز فعالیت می کند.

حشرات بالغ تریپس گل طولی در حدود ۱۲/۰ سانتیمتر، اندامی باریک، رنگ زرد- قهوه ای با بال هایی چین خورده دارند. حشرات ماده بر روی بافت های برگ تخم می گذارد.

تخم ها می شکافند و نیمف های زرد لیمویی از آن بیرون می آیند. تریپس گل بخصوص حشرات بالغ آن به درون جوانه های گل انتهایی که باز نشده اند، می روند و در آنجا مقیم می شوند. آنها می توانند بر روی علفها و علفهای هرز تولید مثل کنند و زمانی که این گیاهان خشک شوند تریپس ها به روی گیاهان رز مهاجرت می کنند.

چرخه زندگی از تخم تا حشره بالغ در حدود دو هفته طول می کشد بنابراین جمعیت تریپس ها به سرعت زیاد می شود. نیمف و حشرات بالغ تریپس قطعات دهانی سوراخ کننده – مکنده دارند که از آنان برای کشیدن شیره گیاه از برگهای جوان و تازه رشد کرده استفاده می کنند که در نتیجه، برگها بدشکل می شوند و لکه های زرد رنگی روی آنان را ظاهر می شود.

علت قهوه ای شدن برگ گل رز

همچنین جوانه های گل بدشکل میشوند و یا شکوفا نمی شوند یا به شکل نابالغ می افتند. همچنین بر روی گلبرگهای غنچه هایی که شکوفا شده اند بخصوص در ارقامی که گل های سفیدرنگ یا رنگ های روشن دارند، ممکن است خطوط قهوه ای یا لکه های قرمز ظاهر شود. گلبرگ های آسیب دیده قهوه ای میشوند و در نهایت

می ریزند.

به منظور کنترل این آفات می بایست تمامی غنچه ها و جوانه های آلوده را به سرعت جمع آوری و از بین برد. همچنین قبل از آنکه تریپس به جوانه انتهایی یا جوانه گل وارد و در آنجا مخفی شود می توان در چند نوبت از سموم حشره کش تماسی استفاده کرد.

۸) زنجره های رز (Rose Leafhopper)

اغلب زنجره های رز، رزا ادواردسیان از رزها به عنوان منبع اصلی غذا استفاده می کنند. نیمف و حشره بالغ این زنجره ها در پشت برگهای گیاهان مستقر می شوند. حشرات بالغ ۳۲/ ۰ سانتیمتر طول دارند و به رنگ سفید کرم تا زرد روشن هستند.

زنجره ماده بالغ در طی فصول سرد قادر است تا ۵۰۰ تخم بر روی پوسته شاخسار رز بگذارد و زخمهایی به رنگ ارغوانی- مشکی ایجاد کند. نیمف های سفید رنگ با چشمهای قرمز از تخم ها بیرون می آیند. نیمف اغلب گونه های زنجره توانایی حرکت به طرفین را ندارد و همیشه رو به سمت جلو پرواز می کند. احتمال دارد بعد از تبدیل شدن نیمف ها به حشرات بزرگسال آنها از روی گیاهان رز به دیگر گیاهان مهاجرت کنند.

زنجره رز زمستان را به شکل تخم و بر روی شاخه های گیاهانی همانند تمشک جنگلی سپری می کند و با توجه به شرایط محیطی در هر سال دو یا چند نسل در هر فصل وجود دارد. نیمف و حشرات بالغ رز با تغذیه از کلروفیل و تخریب آن و همچنین تخمگذاری حشره ماده به گیاه آسیب وارد می آورند. در اثر تغذیه این آفت احتمال دارد که در حدود یک سوم یا یک دوم رنگدانه سبز  )کلروفیل(  گیاه از بین برود و همانند کنه های تارعنکبوتی دو نقطه برگها را منقوط کنند. این مسئله می تواند منجر به افتادن برگهای نابالغ شود.

زنجره های ماده بالغ ابتدا با اندام تخمگذاری خود بر روی شاخسار رز زخم هایی ایجاد می کنند و سپس در این نواحی تخم می گذارند که عوامل بیماری های قارچی همانند عامل قانقاریای ساقه می توانند از طریق این زخم ها وارد گیاه شوند و مشکلات دیگری بوجود آورند که منجر به مرگ و از بین رفتن گیاه شود. زمانی که جمعیت زنجره های رز زیاد باشد، جمع شدن پوسته های آنان در زمان پوست اندازی بر روی سطح رویین برگها جلب توجه می کند.

برای کنترل زنجره های رز می توان از حشره کش های تماسی استفاده کرد و البته از آنجایی که زنجره های رز بسیار سریع حرکت می کنند و احتمال ترک گیاه قبل از بکارگیری سموم وجود دارد بنابراین زمانبندی صحیح در این رابطه بسیار اهمیت دارد.

کپک خاکستری، ناشی از قارچ بوتریتیس سینرا، یکی از بیماری های گل رز در گلخانه های ایران است کاربرد پتاسیم در محلول غذایی به مقدار ۱۰/۰ میلی مولار منجر به افزایش معنیدار شدت بیماری کپک خاکستری گل رز در مقایسه با سطوح ۱/۰ میلی مولار و ۵/۰ میلی مولار آن می شود که این مساله به دلیل کاهش غلظت کلسیم گلبرگها است. همبستگی مثبتی بین نسبت پتاسیم به مجموع کاتیون های موجود در محلول غذایی و میزان بیماری دیده می شود. کاربرد متعادل پتاسیم و کلسیم در محلول های غذایی برای تولید گل رز در شرایط آب کشت برای جلوگیری از اثرات ناهمسازی بین آنها و کاهش خسارت بیماری کپک خاکستری گل رز توصیه می شود.

مهمترین آفت گل رز

شته گل سرخ مهمترین آفت گل رز بوده و سالانه خسارت اقتصادی بسیاری را وارد می آورد. این شته در طول سال دارای دو اوج جمعیتی در ماه های اردیبهشت و آذر می باشد. فعالیت شته گل سرخ در بهار که مصادف با رشد سریع و شادابی سرشاخه ها می باشد، موجب ضعف شدید گیاه و مانع از باز شدن غنچه ها می شود.

گل رز یکی از پرفروش ترین گل های شاخه بریده و کنه یکی از مهمترین آفات آن است. با توجه به اثرات منفی آفت کش های شیمیایی، کنترل بیولوژیک یکی از مناسب ترین روش های کنترل آفت به شمار می رود.

۹) لکه سیاه

علائم: برگ‌ها و شاخه‌های رز اغلب علائم لکه سیاه که جز بیماری های گل رز است، را نشان می‌دهند که به وسیله قارچ Diplocarpor rosae ایجاد می‌شوند. لکه‌های قهوه‌ای تا مشکی دایره‌ای (۴/۱ تا ۲/۱ اینچ قطر) روی هر سطح برگ دیده می‌شوند. وجود یک حاشیه ریشه‌ای در اطراف هر لکه برگ از خصوصیات لکه سیاه رز است. معمولاً در ابتدای بیاری روی برگ‌ها در بن پدیدار می‌شود.

زمانی که علائم شروع به توسعه می‌کنند یک حاشیه یا هاله زردرنگ اطراف هر لکه رشد می‌کند. لکه‌های متعدد ممکن است با هم رشد کنند و یک دمل بزرگ را شکل دهند. اغلب دمل‌های بزرگ و زردرنگ به مقدار بسیار زیاد روی برگ‌های لکه‌دار کمی قبل از ریزش پدیدار می‌شوند. ریزش برگ‌ها به وسیله لکه‌های سیاهی که احتمالاً معمول‌ترین علامت این بیاری است اتفاق می‌افتد.

ریزش برگ‌ها از این شاخه‌ها شروع می‌شود و به تدریج به سمت بالا تا کل برگ منتشر می‌شود اما جوان‌ترین برگ‌ها از دست می‌روند. ریزش سنگین برگ تولید و انرژی گیاه را کاهش می‌دهد. اگر شرایط خشکسالی جدی یا هوای سرد خسارت لکه سیاه رز را تقویت کند گیاهان احتمالاً می‌میرند.
سیکل بیماری: قارچ‌های لکه سیاه در زمستان در بین لکه‌های شاخه مریض یا برگ‌های ریخته شده زنده باقی می‌مانند و در اوایل بهار برگ‌های قارچ‌ها به وسیله وزش باد، باران، آب آبیاری به برگ‌های جوان توسعه یافته منتشر می‌شوند. لکه‌ها روی برگ‌ها در حدود ۱۰ تا ۱۴ روز بعد از آلودگی رشد پیدا می‌کنند.

رگبارهای معمول تابستان و بهار انتشار آلودگی و ریزش برگ را بعداً تسهیل می‌کند. در غیاب یک کنترل مؤثر رزهای مستعد برای لکه سیاه اغلب تا اوایل جون به صورت جدی بی‌برگ می‌شوند. زمانی که یک کشت رز تأسیس می‌شود لکه سیاه تقریباً یک شکل سالیانه است.
کنترل: برنامه کنترل لکه سیاه در کشت رز با کاربرد قارچ‌کش‌های معمول شروع می‌شود. به منظور کنترل بیماری به طور مؤثر در طی فصل کاربرد قارچ‌کش کمی بعد از باز شدن جوانه‌ها در بهار شروع می‌شود هر ۷ روز در میان دقیق تا اولین یخبندان سخت ادامه پیدا می‌کند.

در دوران رگبارهای معمول زمان بین کاربرد قارچ‌کش از ۷ تا ۵ روز کاهش پیدا می‌کند. هر دو سطح بالایی و پایینی برگ تا زمانی که قارچ‌کش از گیاه بچکد اسپری کنید. اضافه کردن مایع شوینده یا پاک‌کننده تجاری (۲/۱ قاشق در هر گالن) احتمالاً کنترل بیماری های گل رز را با قارچ‌کش پودری محلول را افزایش می‌‌دهد. برای لیست قارچ‌کش‌ها ثبت شده. بهترین زمان برای استفاده قارچ‌کش روی رزها اول غروب است. بعضی از قارچ‌کش‌ها اگر در روز گرم و آفتابی استفاده شود گل رز را می‌سوزاند.
عملیات زراعی همچنین در کاهش انتشار لکه سیاه روی رز مفید است. در پاییز باید تمام برگ‌ها روز زمین جمع شوند و از بین بروند. شاخه‌های بیمار و ضعیف کنار برآمدگی جوانه را هرس کنیم و مالچ خاک را در اواخر زمستان یا اوایل بهار عوض کنیم. رز در آفتاب کامل کشت کنیم و فاصله کافی جهت گردش هوا در نظر بگیریم. آبیاری رز را در جهت اجتناب از خیس بودن گل آبیاری کنیم.

زمانی که رز خریداری می‌کنید واریته‌های مقاوم به لکه سیاه را انتخاب کنید. با شرایط مناسبی که برای رشد لکه سیاه در آلباما وجود دارد یک برنامه اسپری قارچ‌کش برگی تمام برگی حتی بر روی مقاوم‌ترین رزها به بیماری احتیاج است این لکه سیاه را به طور مؤثر کنترل می‌کند.

۱۰) سفیدک پودری

علائم: سفیدک سطحی در ابتدا به صورت تکه‌های کوچک و سطحی کروی شکل سفید رنگ روی سطح برگ‌ها – جوانه‌ها – ساقه‌ها و گل‌ها ظاهر می‌شوند. زمانی که قارچ‌های سفیدک پودری برگ‌ها و ساقه‌های جوان و گسترده را آلوده کردند. پیچیدگی و تغییر شکل (دفرمه شدن) اغلب علاوه بر پیشرفت رشد قارچ پودری و سفید رنگ اتفاق می‌افتد. بعضی اوقات ریزش برگ‌ها روی گیاهان بیماری متعددی دیده می‌شود. جوانه‌های بیمار احتمالاً باز نمی‌شوند و آنها اغلب گل با کیفیت ضعیف تولید می‌کنند. شیوع مجدد سفیدک پودری می‌تواند فراوانی گیاه‌ها و احتمالاً ثبات جوانه را کاهش دهد.
سیکل بیماری: قارچ‌های سفیدک – Sphaerotheca pannosa – خواب زمستانی را در ابتدای جوانه‌های خفته می‌گذراند اما قارچ‌ها ممکن است روی برگ‌ها و ساقه‌ها در طول زمستان‌های ملایم باقی بمانند. هاگ‌های قارچ روی جوانه‌های بیماری تولید می‌شود و روی برگ‌ها گسترده توسط جریان هوا پخش می‌شود.

آلودگی در دمای ۷۰ تا ۸۰ درجه فارنهایت زمانی که رطوبت نسبی ۹۰ تا ۹۹ درصد است اتفاق می‌افتد. رشد قارچ‌های نازک و حساس برای این سفیدک قارچی بیشتر از بافت‌های مستعد هستند. روزهای گرم و خشک که با شب‌های خنک و مرطوب همراه است در بهار و پاییز، پیشرفت سفیدک پودری کمک خواهد کرد. چون یک فیلم نازک آب از آلودگی جلوگیری می‌کند. رگبارهای معمول یا شبنم سنگین معمولاً انتشار بیماری های گل رز را کاهش می‌دهد. سفیدک پودری در طی هوای داغ به ندرت دیده می‌شود.
کنترل: کنترل مؤثر سفیدک پودری با ترکیب عملیات زراعی را سپری قارچ‌کش به دست می‌آید. عملیات زراعی که در مورد لکه سیاه بحث شد همچنین برای سفیدک پودری به کار می‌رود. واریته‌های مقاوم بهترین دفاع در مقابل سفیدک پودری است. تعدادی واریته‌ رز به خصوص جدیداً ایجاد شده که به خوبی مقاومت سفیدک پودری دارد. تعدادی واربته رز به خصوص جدیداً ایجاد شده که به خوبی مقاومت به سفیدک پودری دارد.

۱۱) گال طوقه

علائم: زخم‌های گرد شده یا باد کرده روی ساقه‌ها پیدا می‌شوند. یا ریشه‌هایی که زیر سطح خاک هستند. زخم‌ها یک سطح ناهموار و غیرطبیعی با یک قطر ۴/۱ تا چندین اینج دارند. زخم‌های جوان در حال رشد صاف و سفید تا سبز روشن هستند اما به مرور زمان آنها سیاه‌تر و سخت‌تر هستند. رزها با زخم‌های بزرگ با پیشرفت خوب از رشد باز می‌مانند برگ‌ها کوچک زردرنگ دارند، شکوفه‌های کمی تولید می‌کنند.
سیکل بیماری: باکتری گال طوقه Agrobcterium tumefaciens معمولاً با چشم‌انداز روی تنه‌های بیمار قلمستان معرفی شده‌اند. زمانی که گال‌ها پوسیده می‌شوند. باکتری‌های در خاک آزاد می‌شوند جایی که آنها برای ۲ تا ۳ سال زنده باقی می‌مانند. باکتری‌های از طریق زخم‌ها یا نقاط باز طبیعی در ریشه‌ها به گیاهان وارد می‌شوند. زمانی که وارد گیاه می‌شوند باکتری‌ها سرعت تقسیم سلولی را برمی‌انگیزند و به همان اندازه سایز سلول‌ها را افزایش می‌دهند. زخم‌ها ماه‌ها بعد از آلودگی قابل مشاهده می‌شوند. احتمالاً بسته به قدرت گیاه میزبان شرایط محیطی به رشد خود ادامه می‌دهد. فساد زخم‌ها معمولاً از زمانی‌ که آب و مواد غذایی به اندازه کافی برای رشد در دسترس نیست شروع می‌شود.

۱۲) موزائیک رز

علائم: نقاط گرد زرد طرح خطوط سفید مایل به زرد سیار و خطوط رنگارنگ سبز و زرد روی شاخ و برگ علائم معمول موزائیک رز هستند. نشان آب، طرح برگ بلوطی، مشخص شدن رگبرگ و زرد شدن معمول برگ‌ها و نابودی برگ همچنین با موزائیک زرد در ارتباطند.

علائم معمولاً در طی دوره رشد سریع در بهار و پاییز قابل توجه هستند. کاهش در جوانه‌های گل و بلند شدن نهال در ویروس‌های خاصی که واریته‌های رز را آلوده می‌کند دیده می‌شود. آلودگی ویروسی قدرت گیاه را کاهش می‌دهد و به موجب آن حساسیت گیاه به خسارت ناشی از خشکسالی شدید و یا دمای پایین افزایش پیدا می‌کند. بیماری‌های دیگر ویروسی رزها شامل، پیچیدگی برگ رز و کوتولگی رز بهاره است.
سیکل بیماری: ویروس‌های رز زمانی که جوانه‌ها و قلمه و ریشه آلوده به بیماری ویروسی به گیاهان سالم پیوند زده شوند منتقل می‌شوند. برخلاف اکثر ویروس‌های گیاهی، ویروس‌های رز به وسیله حشرات منتشر نمی‌شوند انتقال گروه یک ویروس PNSV) Prunus nectotic ringpot virus) مظنون است که به رشد کند بیماری در رزها منجر می‌شود.
کنترل: هیچ درمان عملی برای موزائیک رز شناخته نشده است. زمانی که کشت رز جدید بنا نهاده می‌شود باید گیاهانی که تنها از علائم آلودگی و ویروسی آزاد هستند خریداری شوند. در دورنمای کشت این بیماری باعث خسارت کافی جهت اجازه حذف سریع رزهای آلوده به ویروس نمی‌شود.

به هر حال تعویض رزهای آلوده به ویروس بیشتر از گیاهان سالم به طور معمول منجر به کاهش در قدرت گیاه می‌شود. پرورش‌دهندگان باید توجه داشته باشد در اصلاح و تکثیر رزها با گیاهانی که علائم بیماری های گل رز نشان می‌دهد از بین بروند. عملیات گرمایی جهت تولید جوانه‌های بدون ویروس برای تکثیر باید احداث شود.

۱۳) نماتدها

علائم: قدرت پایین گیاهی، برگ‌های کوچک زرد – ریزش زودهنگام برگ – پژمردگی و کاهش تشکیل جوانه علائم خسارت نماتد روی شاخ و برگ رزها هستند. این علائم به راحتی با کمبود مواد حاصلخیز خاک و گال طوقه اشتباه می‌شوند. تنزل گیاه معمولاً به تدریج در یک دوره زمانی چندین ساله تا زمانی که کیفیت ضعیف شاخ و برگ و گل به راحتی قابل مشاهده شود اتفاق می‌افتد.

بی‌رنگی و کاهش در مقدار فیبر ریشه‌ها اغلب با خسارت نماتد روی رز مرتبط است. نماتد گره ریشه گره‌هایی کوچک و مشخص روی فیبرهای ریشه تولید می‌کنند. اگر شکل نماتد مورد شک است. یک آنالیز نمونه خاک جهت نماتد پیشنهاد شده است. ادامه ANR-۴۰ حلقوی را ببینید. “علائم مشخصه بیماری گیاه” جهت راهنمایی جمع‌آوری و درست کردن نمونه خاک برای آنالیز نماتد.
سیکل بیماری: نماتدهای پارازیت اغلب در چشم‌انداز بستر در ریشه یا در خاک چسبیده به ریشه در رز کشت شده دیده می‌شوند. مشکلات نماتد اغلب زمانی که رزها در باغ و سبزیجات قدیمی کشت می‌شوند وسعت پیدا می‌کند. نماتدها معمولاً به وسیله آب باران – خاک یا وسایل شخم منتشر می‌شوند.

لارو یا نماتد بالغ آزاد اغلب به آرامی (۳ اینچ تا ۲ فوت در سال) در سطح خاک مهاجرت می‌کنند. نماتد از سلول‌های سطح ریشه یا درون ریشه تغذیه می‌کنند. تحت شرایط مطلوب خاک نماتدها سریعاً تولیدمثل می‌کنند. (سیکل زندگی ۳ تا ۴ هفته) و در هر سال چندین نسل احتمالاً تولید می‌شود.
کنترل: بهترین کنترل برای آفات نماتد رز پیشگیری است. قبل از کشت رزهای ریشه‌های خالی و رزهای پرورش‌یافته در گلدان ریشه‌هایشان برای علائم صدمه نماتد بررسی می‌شود. یک نمونه خاک برای آنالیز نماتد جمع کنید. به خصوص اگر خسارت نماتد روی گیاه قبلی مورد تردید است.

قبل از کشت ضدعفونی با واپام یا متیل بروماید (Down fume MC۲) روی بستر جدید یا تازه تعمیر شده از آفات نماتد برای یک یا دو سال جلوگیری می‌کند. راهنما برای استفاده از نماتدکش‌ها ضدعفونی‌کننده‌ها در ادامه ANR-۳۰ جلوگیری بحث شده است – ” کنترل نماتد در باغ خانه ” – زمانی که یک محل بنا نهاده می‌شود. نماتدها نمی‌توانند کنترل شوند. مگر گیاهان از بین بروند بعد از کشت نماتدکش جهت استفاده مالکان وجود ندارد.

امیدواریم تا به اینجای مقاله مطالب مفیدی را خدمت شما عزیزان ارائه کرده باشیم. در ادامه به ۵ گروه از آفات و بیماری های گل رز که موجب مرگ گل رز میشوند اشاره خواهیم داشت. اگر در باغچه یا در خانه خود گل رز دارید حتما ادامه این مقاله از VIP Shop را دنبال کنید. شاید برای شما هم اتفاق بیفتد….

آفت‌ها و بیماری های گل رز را بر اساس نحوه تغذیه و اندام گیاهی

۱) آفات حشرات گل‌خوار:

در این گروه گونه‌های متفاوتی وجود دارد که با تغذیه از قسمت‌های مختلف گل باعث بد شکلی و کاهش کیفیت گل خواهند شد. سوسک‌های گل‌خوار در بهار در باغچه‌های رز ظاهر شده و از اندام گل‌ها تغذیه می‌کنند. زنبورهای گال زا نیز گال‌های قرمز مژه‌دار روی میوهٔ رزها ایجاد می‌کنند. گونه‌های فعال عبارتند از:

الف) سوسک گل خوار سیاه Oxythyrca cincteua

ب) سوسک گل خوار بور Epicometis hirta

پ) سوسک سبز گل‌سرخ Cetonia aurata

ت) زنبور گال‌زای رز Rhodites Rosae

۲) آفات چوبخوار:

 این گروه بر روی ساقه، ریشه و شاخه‌های گل رز فعال هستند. کرم‌های سفید از ریشه گیاهان تغذیه می‌کنند. سوسک‌ها و زنبورهای چوبخوار نیز در مرحله لاروی به درون ساقه نفوذ کرده و با تغذیه از بافت‌های چوبی دالان‌های طولی ایجاد می‌کنند. گونه‌های مهم عبارتند از:

الف) کرم سفید ریشه Polyphylla olivieri

ب) شاخک بلند رزاسه Osphrateria coerulescens

پ) زنبور چوبخوار رز

۳) مبارزه با کرم سفید ریشه Polyphylla olivieri

۱) جمع‌آوری حشرات کامل از اواخر بهار به بعد

الف‌) جمع‌آوری حشرات در صبح زود بوسیله تکاندن درختان

ب‌) جمع‌آوری حشرات کامل با کمک نور چراغ

ب) از بین بردن علف‌های هرز سطح باغ از علف‌های هرز یکساله و چند ساله چون منبع غذایی خوبی برای لاروهای سن اول است.

پ) شخم زمستان و جمع‌آوری لاروها در اسفندماه

ت) مبارزه شیمیایی با استفاده از دیازینون (۳ تا ۳,۵ لیتر) و پودر وتابل لیندین ۱۰ کیلو در هکتار به طریق محلول پاشی پای درخت در اوایل بهار و اوایل تابستان. بهتر است بعد از ریختن محلول پای درخت آبیاری سبکی نیز انجام شود.

ث)استغاده از باکتری Bacillus popilliae علیه این آفت استفاده می‌کنند که باعث بوجود آمدن بیماری شیری (Milky disease) در لاروها می‌شود.

ج) قارچ Metarrhizium anisopliae نیز روی لاروها تأثیر دارد.

۴)آفات حشرات مکندهٔ شیریهٔ گیاهی:

 این گروه در قسمت بالا و زیر برگ و غنچه، ساقه و جوانه‌های گیاه فعالیت می‌کنند و هنگامی که تعداد آن‌ها بسیار زیاد باشد با مکیدن شیرهٔ گیاه مانع از رشد گیاه خواهند شد. این آفت‌ها به اندام‌های مختلف گیاه رز خسارت مستقیم و غیر مستقیم وارد می‌کنند، و عبارتند از:

شته گل‌سرخ Macrosiphum Rosea : بر روی سرشاخه‌ها، جوانه‌های برگ و غنچه‌ها مستقر شده و با خرطوم خود از شیرهٔ نباتی گیاه تغذیه می‌کند. شته موجب عدم رشد شاخه و باز نشدن جوانه‌ها و غنچه‌ها خواهد شد و در نهایت گیاه ضعیف و پژمرده می‌شود. بهترین روش کنترل شته، انتخاب یک روش صحیح برای سم‌پاشی است که در آن دشمنان طبیعی شته مانند کفشدوزک از آسیب سم محفوظ بمانند.

الف) شته گندم و گل‌سرخ Metopolophium dirhodum

ب) شپشک سپردار سفید گل‌سرخ Aulacaspis Rosea

پ) زنجرک گل‌سرخ Edwardsiana Rosea

ت) سفید بالک رز Aleurodes Cotesii

ث) تریپس توتون Thripstabaci

ج) تریپس گل Frankiniella intonsa

چ) کنه دو لکه‌ای Tetranychus urticae

۵)گروه آفات حشرات برگ‌خوار (کرم برگ خوار گل رز)

 حشرات این گروه در مرحلهٔ لاروی و بلوغ در روی برگ‌ها و جوانه‌ها خساراتی ایجاد می‌کنند. گونه‌های فعال عبارتند از:

الف) زنبور برگ‌بر رز Megachila sp: حشرات بالغ حواشی برگ‌های رز را نیم دایره برش زده و جهت لانه‌سازی استفاده می‌نمایند.

ب) زنبور برگ‌خوار رز Arge Rosea: لاروها به رنگ سبز با لکه‌های سیاه که از برگ‌های جوان تغذیه می‌کنند.

پ) زنبور برگ خوار ثانوی رز Allantus viennensis: لاروها از پارانشیم برگ‌ها تغذیه می‌کنند و در اوج خسارت تنها رگبرگ‌های اصلی بر جا می‌ماند.

ت) زنبور شبه زالوی برگ خوار رز Caliroa limacine: لاروها از پارانشیم رویی برگ‌ها تغذیه می‌کنند.

ث) پروانه برگ‌خوار رز Cacoccia rosana: با ایجاد تارهایی برگ‌های رز را از طول ریشه می‌کند و از پارانشیم برگ‌ها تغذیه می‌کند.

ج) پروانه جوانه‌خوار رز Archips rosanus: لاروها از پارانشیم برگ تغذیه کرد و با تارها برگ‌ها را از طول لوله می‌کنند.

چ) کنه تارعنکبوتی: با چشم غیر مسلح به سختی دیده می‌شود. تعداد بسیاری از آن‌ها بر روی برگ تخم‌گذاری کرده و با مکیدن آب برگ باعث خشک شدن برگ می‌گردند. سطح برگ‌ها کاملاً از تار عنکبوت مانندی پوشیده می‌شود.

امیدواریم با این توضیحات، آفات گل رز را به خوبی به شما معرفی کرده باشیم و بتوانید از راه های مقابله با این آفات به شکل مطلوب بهره مند شوید. در صورت علاقه مندی شما عزیزان می توانید با کلیک بر روی لینک با روش های کاشتن گل رز هلندی و مراقبت از آن نیز آشنا شوید.

منبع: (آفات گل رز) وبلاگ گلفروشی آنلاین VIP Shop

فیزیولوژی پس از برداشت و نگهداری گل شاخه بریده رز

میزان پروتئین کل در مرحله غنچه بالا می رود و در زمان پیری کاهش می یابد. رز رقم آوالانج بالاترین ماندگاری و بیشترین غلظت پروتئین و رز رقم کول واتر کمترین ماندگاری و غلظت پروتئین را دارد. پراکسیده شدن لیپیدها با آغاز پیری گل ها افزایش می یابد، اما پس از پیری کامل گلبرگها کاهش در میزان آن مشاهده می شود. بنابراین، افزایش پراکسیده شدن لیپید و تجمع پرولین در طی پیری ارقام کوتاه عمر ممکن است ناشی از تنش اکسیداتیو باشد.

در گل های رز هنگامی که گل ها در مرحله غنچه هستند، میزان اتیلن کمی تولید می کنند ولی به تدریج با باز شدن گلبرگها از خارج به داخل میزان اتیلن افزایش یافته و در گل های کاملا باز همزمان با پیری میزان اتیلن به حداکثر خود می رسد.

 اغلب ارقام گل رز شاخه بریده تجاری تا ۱۰ روز ماندگاری دارند، اما بسیاری از مصرف کنندگان علاقه به ارقامی دارند که معمولا عمر کوتاهی دارند. عمر کوتاه آنها می تواند به دلیل عدم توانایی در جذب آب کافی باشد که با عارضه خم شدن گردن و عدم باز شدن کامل گلبرگها همراه است و یا این ارقام حساسیت بیشتری به اتیلن دارند.

نور

نور از مهمترین عوامل محیطی تاثیر گذار بر بسیاری از جنبه های رشد و نمو گیاهان محسوب می شود. در رز گخانه ای رقم ردوان و گلمیرا، وقتی تیمار نوری اعمال می گردد، برگهای قرار گرفته در سایه و آفتاب به طور معمول تفاوت هایی در بسیاری ویژگیها از جمله رفتار روزنه ای نشان می دهند.

طول و عرض روزنه

طول و عرض روزنه در شدت نور ۶۴۰ میکرومول بر متر مربع در ثانیه بیشترین است و از این نظر، تفاوتی بین ارقام وجود ندارد. از نظر تراکم روزنه، تفاوت خاصی میان شدت های مختلف نور وجود ندارد اما در رقم گلمیرا تعداد روزنه بیشتری نسبت به رقم ردوان داشت

تنها یک روند افزایشی در هدایت روزنه ای با افزایش شدت نور به دست آمد. همچنین در شدت نور ۲۴۰ میکرومول بر متر مربع بر ثانیه، مقدار کلروفیل کل و کاروتنوئید افزایش یافت و کمترین مقدار آنتوسیانین در این شدت نور تولید شد. با کاهش شدت نور تا ۲۴۰ میکرومول بر متر مربع بر ثانیه، غلظت کلروفیل افزایش می یابد

همچنین همراه با افزایش کلروفیل در شدت نور ۲۴۰ میکرومول بر متر مربع بر ثانیه، کاروتنوئیدهای برگ رز افزایش یافتند. اگرچه اختلاف معناداری در غلظت فلاونوئید مشاهده نشد، تجمع آنتوسیانین در شدت نور ۱۲۰۰ میکرومول بر متر مربع بر ثانیه نشان میدهد که تاثیر این ماده، سازوکاری حفاظتی برای گیاهان در برابر سطوح مضر نور بوده است.

زمان رویش جوانه و گل دهی

در گل رز بریدنی رقم آوالانش” تاثیر فورکولورفنورون بر رویش جوانه، زمان گلدهی، طول و قطر شاخه گل، قطر گل، تعداد میانگره و وزن تر و خشک شاخه گل در سطح احتمال ۱٪ معنی دار است. سریع ترین زمان رویش جوانه و گل دهی و همچنین بیشترین طول و قطر شاخه گل و وزن تر و خشک شاخه در تیمار ۵۰ میلیگرم در لیتر فور کولورفنورون به دست آمد. با این حال، مکان کاربرد آن روی شاخه، تاثیر معنی داری بر صفات مورد بررسی نشان نداد. کاربرد تنظیم کننده رشد فور کولورفنورون می تواند سبب افزایش نمو جوانه های تحتانی و بهبود خصوصیات کیفی شاخه های گل رز هیبرید گردد.

در رقم رویال کلاس کاربرد ۴ میلی مولار آسکوربیک اسید باعث بیشترین تاخیر در پیری گلها می گردد. همچنین، وزن تر و قطر گل هایی که با ۴ میلی مولار اسکوربیک اسید تیمار میشوند، بیشتر از سایر تیمارها است.

کاربرد ۴ میلی مولار آسکوربیک اسید باعث جلوگیری از کاهش پروتئین در طی ۸ روز نگهداری گلها می گردد. میزان پرولین در گل های تیمار شده با آسکوربیک اسید نسبت به شاهد پایین تر بوده، ولی تفاوت معنی داری با گل های تیمار شده با اسکوربیک اسید مشاهده نشد. میزان آنتوسیانین به تدریج با پیر شدن گل ها کاهش پیدا کرد، اما تیمار با آسکوربیک اسید مانع از کاهش آن گردید. همچنین کاربرد ۴ میلی مولار آسکوربیک اسید با جلوگیری از افزایش مالون دی آلدئید پیری گلها را به تاخیر انداخت.

وقتی اسید سیتریک و اسید سالسیلیک روی بوته های گل رز در شرایط کنترل شده گلخانه و طی ۵ مرحله قبل از برداشت، محلول پاشی شدند.

کاربرد اسید سالسیلیک و اسید سیتریک

نتایج نشان داد که کاربرد اسید سالسیلیک و اسید سیتریک سبب افزایش طول عمر، جذب آب، قطر گل، کیفیت گل و تاخیر در کاهش وزن تر گل رز شد. بیشترین طول عمر گلدانی (با میانگین ۹ روز) مربوط به تیمار اسید سیتریک ۴ میلی مولار + اسید سالسیلیک ۱ میلی مولار بود. همچنین، کمترین عمر گلدانی در تیمار اسید سالسیلیک ۲ میلی مولار به دست آمد

تیمارهایی که بیشترین عمر گلدانی را داشتند دارای وزن تر بیشتر بوده و مقدار آب زیادتری نیز جذب کردند.. وقتی گل رز رقم سنسیرو با دو فاکتور تیدیازورون و سدیم نیتروپروساید به عنوان دهنده اکسید نیتریک به همراه ۲ درصد ساکارز به صورت پالسی تیمار شدند. ۴۰ میکرومول در لیتر تیدیازورون بیشترین تاثیر را بر میزان پروتئین برگها، گلبرگ ها و فعالیت کاتالاز برگ ها داشت. تیمار ۴۰ میکرومول در لیتر سدیم نیتروپروساید، میزان پروتئین برگها و گلبرگها و میزان فعالیت پراکسیداز برگ ها و تیمار ۶۰ میکرومول در لیتر سدیم نیتروپروساید کاتالاز گلبرگ ها را افزایش داد.

بیشترین فعالیت کاتالاز برگ ها و گلبرگ ها و مقدار پروتئین برگها از تیمار ۴۰ میکرو مول سدیم نیتروپروساید با ۲۰ میکرومول در لیتر تیدیازورون حاصل شد.

مصرف بیرویه کودها

مصرف بیرویه کودهای فسفاته منجر به افزایش فسفر قابل استفاده خاک تا حد ۲ / ۲۸ میلیگرم در کیلوگرم میشود. در حالی که عدم استفاده از کودهای پتاسه و کشت و کار مداوم منجر به کاهش پتاسیم قابل استفاده خاک تا حد ۱۲۰ میلیگرم در کیلوگرم می شود که این مسئله باعث افت شاخص های کیفی رز می گردد. در گروه رزکاری های با کیفیت گل بالا، غلظت پتاسیم برگ، وزن تر گل، طول جام گل و قطر جام گل به طور بیشتر از مقادیر این شاخص ها در گروه رزکاری های با کیفیت گل پایین است. غلظت سایر عناصر غذایی در دو گروه تفاوتی با هم نداشت.

در گل رز رقم هات لیدی سیلیسیم در دو غلظت ۵۰ و ۱۰۰ میلیگرم در لیتر اثر سودمندی بر رشد و کیفیت گل های رز تحت شرایط آبکشت دارد. همچنین سیلیسیم توانست کیفیت ظاهری و عمر سردخانه ای گل را از طریق حفظ نفوذپذیری غشاهای سلولی بهبود بخشد و اثر سوء تنش شوری را در این رقم به حداقل برساند. افزایش جذب پتاسیم، کلسیم و فسفر و کاهش انتقال سدیم در بین تیمارهای در معرض شوری، مربوط به تیمار ۵۰ و ۱۰۰ میلیگرم در لیتر می باشد که هم در مورد ساقه و هم برگ صادق است.

دوره آبیاری

کاهش تلفات آب و استفاده بهینه از منابع محدود آن، یکی از راه کارهای اساسی در موفقیت طرح های منابع طبیعی و افزایش بهره وری از منابع آب و خاک است. افزایش دوره آبیاری و کاهش هزینه های آبیاری و به حداقل رساندن تنشهای وارده به نهال های کاشته شده در اقلیم های خشک و نیمه خشک ایران امری حیاتی است. سوپر جاذب بر افزایش دوره آبیاری و صفات مختلف رشد در نهال گل رز موثر بود.

ارتفاع شاخه ها در دور آبیاری ۱۰ روز با ۴۰ گرم سوپر جاذب و دور آبیاری ۱۴ روز با ۱۴۰ گرم سوپر جاذب، قطر یقه و قطر تاج پوشش در دور آبیاری ۱۰ روز با ۴۰ گرم سوپر جاذب، مناسب ترین وضعیت را در متغیرهای پیوسته تحت تیمارهای اعمال شده نسبت به شاهد داشته اند. به عبارتی با مصرف سوپر جاذب، می توان بدون ایجاد افت در رشد نهال های رز، دور آبیاری را افزایش داد.

کاهش تلفات آب و کاهش دفعات آبیاری یکی از راهکارهای اساسی در توسعه کشاورزی، موفقیت طرح های منابع طبیعی، به حداقل رساندن تنش های وارده به نهال های کاشته شده در عرصه های طبیعی و افزایش بهره وری از منابع خاک و آب محسوب می گردد و در این راستا یکی از این روش ها استفاده از سوپر جاذب ها است. سوپر جاذب در افزایش دور آبیاری و پارامترهای مختلف رشد در نهال گل رز تاثیر دارد

در پارامترهای کیفی، سطح ۴۰ و ۹۰ گرم سوپر جاذب در پارامتر تعداد شاخه اصلی تاثیر مثبت نشان داده و در پارامترهای تعداد کل شاخه ها و تعداد گل تاثیر نداشت. در عامل دور آبیاری نیز در مورد پارامترهای تعداد شاخه اصلی و تعداد کل شاخه ها ۱۰ روز دور آبیاری با دیگر سطوح اختلاف داشت و افزایش دور آبیاری و کاهش میزان دسترسی به آب در نهال ها سبب کاهش میزان گل دهی شد. به طوری که در پارامتر تعداد گل، سطح ۱۰ روز آبیاری با داشتن سطوح مختلف سوپر جاذب دارای تفاوت معنی داری با سایر سطوح و حتی آبیاری شاهد بدون سوپر جاذب گردید. همچنین میزان غنچه دهی نهال ها نیز در ماه های مختلف متفاوت بود.

ابتدا بوته های ریشه دار شده گل رز رقم دولس ویتا در گلدان با بستر پرلایت و کوکوپیت به نسبت حجمی مساوی (۵۰ : ۵۰ ) کشت گردید. در رزهای پرورش یافته در گلخانه هیدروپونیک افزایش آمونیوم در محلول غذایی سبب کاهش شدت فتوسنتز، کارایی مصرف آب و کارایی سلول های مزوفیل برگ گردید.

بیشترین میزان طول شاخه در تیمارهای (۲۵ : ۲۵ : ۵۰ ) تیمارها به ترتیب شامل اوره، آمونیوم و نیترات است و (۱۰:۰:۰) مشاهده شد. بیشترین وزن تر شاخه در تیمار ۰ : ۰ : ۱۰۰ به دست آمد. کاربرد تیمار۵۰:۰:۵۰  باعث افزایش شاخص سبزینگی برگ در مقایسه با سایر تیمارها گردید. با افزایش میزان آمونیوم در محلول غذایی، عمر گل جایی کاهش یافت. به طوری که بیشترین و کمترین میزان عمر گل جایی در تیمارهای ۲۵ : ۲۵ : ۵۰ و ۱۰۰ : ۰ : ۰ مشاهده گردید.

نیازهای سیستم های هیدروپونیک

 یکی از مهمترین نیازهای سیستم های هیدروپونیک دارای بستر، شناسایی یک بستر کاشت مناسب با استفاده از ترکیبات محلی قابل دسترس و ارزان است. گیاهان کاشته شده در بسترهای کوکوپیت و کوکوپیت + زئولایت دارای بهترین رشد رویشی و زایشی هستند.

در رز رقم ماروسیا بیشترین تعداد گل در بوته در بسترهای کوکوپیت خالص و کوکوپیت + پرلایت دیده می شود که با بستر کوکوپیت + زئولایت تفاوت ندارد. افزودن زئولایت به کوکوپیت، پرلایت و لیکا توانسته است طول غنچه گل و تعداد گل در بوته را نسبت به بستر خالص آنها بهبود بخشد.

همچنین افزودن کوکوپیت به پرلایت سبب تقویت وزن تر و خشک شاخه و تعداد گل شد با توجه به فراوانی زئولایت در ایران، ترکیب ۷۵ درصد کوکوپیت و ۲۵ درصد زئولایت توصیه می گردد.

مشکلات تولید گل رز در اکثر گلخانه

ماندگاری و کیفیت نامطلوب گل های بریده رز در دوره پس از برداشت، از مشکلات تولید گل رز در اکثر گلخانه های ایران است. کلسیم یکی از مهمترین عناصر غذایی است که نقش مهمی در ماندگاری گل های بریده رز دارد اگرچه تغذیه برگی سطوح کلسیم از منابع مختلف تاثیر معنی داری بر عملکرد و شاخص های کیفی هنگام برداشت گل رز از قبیل وزن تر و طول ساقه گل دهنده و طول و قطر جام گل نداشت، اما منجر به افزایش معنیدار ماندگاری گل رز به ترتیب در سطوح ۳ / ۰ و ۶/۰ گرم در لیتر کلسیم شد که این مسئله به دلیل افزایش غلظت کلسیم در برگها و گلبرگ ها بود.

تاثیر هر دو منبع نیترات کلسیم و کلات کلسیم در تامین کلسیم مورد نیاز گل رز و افزایش طول عمر پس از برداشت یکسان بود. براساس نتایج این پژوهش، برای افزایش ماندگاری گل رز در طی دوره پس از برداشت، تغذیه برگی کلسیم با غلظت ۰ / ۳ گرم در لیتر از منبع نیترات کلسیم و یا کلات کلسیم در شرایط شمال خوزستان تحت شرایط پرورش گلخانه ای توصیه می شود.

در شرایط کشت بدون خاک در رز رقم وندنتا افزایش غلظت آمونیوم محلول غذایی از صفر به ۲ / ۵ میلی مولار موجب افزایش تعداد شاخه گل، طول دمگل و وزن تر شاخه گل شد. در حالی که غلظت ۵ میلی مولار آمونیوم موجب کاهش معنیدار تعداد شاخه گل، قطر جام، طول جام، عمر پس از برداشت و وزن تر شاخه گل گردید. افزایش غلظت کلسیم محلول غذایی باعث افزایش معنی دار قطر جام گل و وزن تر شاخه گل شد.

با کاربرد آمونیوم در محلول غذایی (افزایش نسبت آمونیوم به نیترات)، غلظت کلسیم و پتاسیم برگ کاهش و غلظت فسفر، روی، منگنز، آهن و بر به طور معنی داری افزایش یافت. افزایش غلظت کلسیم محلول غذایی سبب افزایش معنیدار غلظت نیتروژن، کلسیم، منگنز و بر و کاهش معنیدار غلظت پتاسیم، روی و مس برگ گل رز شد. کاربرد ۵/۲ میلی مولار آمونیوم (۲۵ درصد نیتروژن کل محلول غذایی) همراه با ۸ / ۴ میلی مولار کلسیم سبب بهبود رشد و برخی شاخص های کیفی گل رز رقم وندنتا میشود.

تیمار قبل از برداشت گل رز

در تیمار قبل از برداشت گل رز رقم وندتاه به غیر از شاخص میزان کلروفیل برگ هیچ یک از شاخص های رشد رویشی تحت تاثیر نسبت های مختلف آمونیوم به نیترات و سطوح کلسیم کاربردی قرار نمی گیرند. با افزایش نسبت آمونیوم به نیترات در محلول غذایی غلظت نیتروژن، فسفر و عناصر کم مصرف در قسمتهای مختلف گل رز افزایش و کلسیم و منیزیم کاهش می یابند. درحالی که افزایش غلظت کلسیم در محلول غذایی تاثیری بر غلظت نیتروژن، فسفر، آهن، مس و بور در قسمت های مختلف گل رز نداشت. اما منجر به افزایش در غلظت کلسیم و همچنین کاهش معنی دار غلظت پتاسیم، منیزیم، منگنز و روی در قسمتهای مختلف گل رز شد.

در هر دو نوبت برداشت، افزایش نسبت آمونیوم به نیترات در محلول غذایی منجر به افزایش معنی دار عملکرد گل رز شد. اگرچه تفاوتی بین نسبت های ۲۵:۷۵ و ۵۰:۵۰ آمونیوم به نیترات دیده نشد. مطالعه شاخص های کیفی گل در دوره پس از برداشت نشان داد با افزایش نسبت آمونیوم به نیترات در محلول غذایی تا نسبت ۵۰ : ۵۰ ، وزن تر ساقه گل دهنده در پایان ماندگاری، قطر نهایی گل و همچنین ماندگاری دچار کاهش معنی دار شدند. در حالی که افزایش غلظت کلسیم در محلول غذایی به ۸/۴ میلی مولار منجر به افزایش تمامی شاخص های فوق در مقایسه با سطح ۱ / ۶ میلی مولار شد. بر اساس از نقطه نظر تولید اقتصادی و شاخص های کیفی گل رز در مرحله پس از برداشت کاربرد ۲۵ درصد کل نیتروژن مصرفی به شکل آمونیوم و همچنین ۸ / ۴ میلی مولار کلسیم برای تولید گل رز در شرایط آبکشت توصیه می گردد

در گل شاخه بریده رز اثر اصلی رقم و اثر متقابل رقم و تیمار کودی بیولوژیک (بیوفارم، نیتراژین و نیتروکسین) بر پارامترهای تعداد گره، تعداد شاخه، زودگل دهی، عمر گل جایی، سطح برگ و غلظت نیتروژن، پتاسیم و کلسیم در برگ موثر است. همچنین اثر خالص تیمارهای کودی بر غلظت عناصر غذایی در برگ و سطح برگ تاثیر گذار است. بیشترین غلظت عناصر غذایی مورد بررسی در رقم رد فروور وجود دارد.

بررسی اثر متقابل رقم و تیمارهای کودی نشان میدهد که در ارقام رد فروور، کلاسیک سزانا و ماروسیا ، تیمارهای تلقیح باعث افزایش غلظت نیتروژن در برگ می شود. تیمارهای کودی بیوفارم و نیتروکسین در ارقام رد فروور و ریمینی باعث افزایش غلظت کلسیم در برگ می شوند. تیمارهای کودی نیتراژین و نیتروکسین در رقم رک فلر باعث کاهش معنیدار غلظت کلسیم در بافت گیاه میشود.

قطعات ۲ سانتیمتری ساقه، در گل رز در ارقام سوپر گرین، ماروسیا، فول هوس، کول واترا”، چری برندی۱۲ پس از گندزدایی سطحی با هیپوکلریت سدیم تجاری (۱۰ – ۵۰ درصد( و سپس غوطه وری در اتانول ۷۰ درصد به مدت ۲ الی ۵ دقیقه، در محیط ام اس کشت شدند.

جوانه های رشد کرده به منظور پرآوری در محیطهای حاوی تیمارهای مختلف تنظیم کننده رشدی بنزیل آدنین و نفتالین استیک اسید برای القای ریشه در رقمها، تیمار ترکیبی ایندول بوتیریک اسید و نفتالین استیک اسید اعمال شد.

بیشترین درصد شاخه های عاری از آلودگی در تیمار ۵۰. هیپوکلریت سدیم تجاری و اتانول ۷۰٪ به مدت ۵ دقیقه به دست آمد. نرخ پرآوری در ترکیب های تیماری از ۰ / ۰٪ تا ۸۲٪ بسته به رقم متغییر بود. تیمار ۲۲ / ۲ میکرومولار بنزیل آدنین و ۲۷ / ۰ میکرومولار نفتالین استیک اسید در تمامی رقم ها از بیش ترین درصد پرآوری و رشد برخوردار بود. درصد تولید ریشه بسته به رقم؛ از ۰/۰% تا ۴/۷۱% تفاوت نشان داد.

 از بین ۳۸ تیمار هورمونی در محیط ام اس و ۱۶ تیمار هورمونی در محیط بی پنج، محیط های شامل ۲ و ۳ میلیگرم در لیتر هورمون توفوردی و ۵ / ۰ میلیگرم در لیتر نفتالین استیک اسید در محیط ام اس و محیط شامل ۵ میلیگرم در لیتر هورمون توفوردی و همچنین محیط شامل ۵ / ۰ میلیگرم در لیتر هورمون توفوردی و ۵ / ۲ میلیگرم در لیتر هورمون نفتالین استیک اسید و ۵/۰ میلیگرم در لیتر کینتین در محیط بی پنج بهترین محیط ها برای تولید کالوس بودند که از لحاظ آماری اختلاف معنی داری نداشتند. سپس در مرحله بعد کالوس های تولید شده در محیط ام اس حاوی ۲ میلیگرم در لیتر هورمون توفوردی تحت تاثیر هشت تیمار هورمونی در محیط ام اس در شرایط تاریکی و دمای ۲۵ درجه جهت تولید جنین قرار گرفتند که محیط کشت حاوی ۱ میلیگرم در لیتر هورمون تیدیازورون، بهترین نتیجه را برای جنین زایی داشت.

جنین های مناسب، برای باززایی گیاه به محیط کشت ام اس با پنج تیمار هورمونی منتقل شدند و نتایج نشان داد که محیط کشت حاوی ۲ میلیگرم در لیتر هورمون بنزیل آمینو پورین، بالاترین میزان باززایی گیاه سالم را داشته است. نوساقه های باززایی شده جهت ریشه زایی به محیط کشت ام اس با سه تیمار هورمونی منتقل شدند که اختلاف زیادی نداشتند

در گل بریده رز رقم وارلون سطوح مصرف سولفات آلومینیوم تاثیر معنی دار بر صفات میزان کلروفیل a کلروفیل کل و فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدان در سطح ۱ درصد و بر صفات ماندگاری، کلروفیل a و محتوای نسبی آب در سطح ۵ درصد داشت. همچنین سطوح برش مجدد شاخه تاثیر معنی داری بر صفات ماندگاری، میزان کلروفیل، جذب آب، محتوای نسبی آب، پروتئین کل و فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدان نشان داد.

تاثیر متقابل سولفات آلومینیوم و برش مجدد شاخه نیز بر صفات کلروفیل b و فعالیت آنزیمهای پراکسیداز و کاتالاز در سطح ۱ درصد و بر صفات ماندگاری، کلروفیل کل، محتوای نسبی آب در سطح ۵ درصد معنی دار بود. بنابر این تیمارها به طور مستقیم و یا غیر مستقیم بر صفات اندازه گیری شده تاثیر معنیدار داشته و موجب کاهش پیری و افزایش ماندگاری و کیفیت گل ها گردید

در گل رز رقم سنسیو (۲ درصد ساکارز به صورت پالسی استفاده می شود) ۴۰۰ میکرومول در لیتر تیدیازورون بیشترین تاثیر را بر میزان پروتئین برگها، گلبرگها و فعالیت کاتالاز برگها داشت. تیمار ۴۰ میکرومول در لیتر سدیم نیتروپروساید، میزان پروتئین برگها و گلبرگ ها و میزان فعالیت پراکسیداز برگها و تیمار ۶۰ میکرومول در لیتر سدیم نیتروپروساید کاتالاز گلبرگ ها را افزایش داد.

بیشترین فعالیت کاتالاز برگ ها و گلبرگ ها و مقدار پروتئین برگها از تیمار ۴۰ میکرومول سدیم نیتروپروساید با ۲۰ میکرومول در لیتر تیدیازورون حاصل شد.

تاثیر پالس کلرید کلسیم ۴درصد + ساکارز ۳ درصد و آب مقطر به مدت بیست و چهار ساعت به همراه تیمارهای هورمونی جیبرلیک اسید، بنزیل آدنین و ۵- سولفوسالیسیلیک اسید روی پیری باز شدن گلبرگ میزان کلروفیل در گل شاخه بریده رز رقم دولس ویتا بررسی شد

در مقایسه دو پالس و از بین بردن اثرات متقابل کلرید کلسیم ۴درصد + ساکارز ۳ درصد دارای بیشترین تاثیر روی حفظ میزان کلروفیل و جلوگیری از پیری بودند و پالس آب مقطر بیشترین تاثیر را روی باز شدن گلبرگ داشت. در مقایسه بین هورمون ها بنزیل آدنین ۱۵۰ و ۲۵۰ قسمت در میلیون به منظور ممانعت از پیری، جیبرلیک اسید ۲۵ قسمت در میلیون در حفظ میزان کلروفیل و ۵- سولفوسالیسیلیک اسید و ۲۰۰ قسمت در میلیون بر میزان باز شدن گلبرگ بهترین تاثیر تیماری را ایفا نمودند

در گل رز رقم دولس ویتاه پالس کلرید کلسیم ۴ درصد + ساکارز ۳ درصد (تمامی پالس ها به مدت ۲۴ ساعته بود به دلیل کاهش پتانسیل، عمر نگهداری را افزایش و از خمیدگی ممانعت کرد. اما پالس آب مقطر افزایش خمیدگی را در برداشت. اثر متقابل پالس کلرید کلسیم ۴درصد + ساکارز ۳ درصد به همراه تیمار عصاره های آویشن و است و یا با سطوح ۱ / ۰ و ۲ / ۰ پی پی ام بیشترین اثر مثبت را بر وزن تر و قطر گل و ممانعت از خمیدگی نشان دادند.

از طرفی پالس آب مقطر + آویشن ۰ / ۱ پی پی ام باعث کاهش وزن تر آب از دست دهی بیشتر و قطر کمتر و پالس آب مقطر + است و یا با سطح ۱و ۲ گرم در لیتر باعث افزایش میزان خمیدگی می شوند.

اسانس های گیاهی

اسانس های گیاهی باعث کاهش عمر پس از برداشت و از طرف دیگر باعث خنثی شدن اثر نیترات نقره در افزایش عمر پس از برداشت رز بریده می شود. بنابر این اسانس های گیاهی به عنوان یک ماده مناسب برای افزایش عمر گلدانی رز پیشنهاد نمی شوند. گیاهان زینتی به ویژه گل های شاخه بریده عمر نمایشی محدودی دارند. وقتی گل های شاخه بریده رز در محلول های نگهدارنده حاوی ۵ / ۲ درصد ساکارز غنی شده با ۸- هیدروکسی کینولین سیترات، سولفات مس، نیترات نقره، سولفات آلومینیوم و اتانول قرار داده شدند. نتایج بیان می کند که تیمارهای حاوی اتانول و سولفات آلومینیوم نقش مهمی در افزایش ماندگاری رز همراه با افزایش جذب آب داشتند.

عمر گلدانی گل های شاهد پس از ۱۰ روز به پایان رسید، در حالی که نشت الکترولیت در آنها بالا بود. در حالی که گل های نگهداری شده در تیمارهای حاوی اتانول و سولفات آلومینیوم ۱۸ روز ماندگاری داشتند.. ۸- هیدروکسی کوئینولین سولفات نه تنها مانع رشد میکروب در محلول گلجایی می شود، بلکه مانع رشد میکروب ها درون ساقه گل رز نیز می گردد ( ون دورن، ۱۹۹۰)

ماندگاری اکثر ارقام شاخه بریده رز کوتاه است که ناشی از علایم تنش آبی مانند پژمردگی گل و خمیدگی دمگل است. این علایم به خاطر انسداد آوندی به وجود می آیند. بعلاوه، ذخیره کربوهیدراتی در دوره پس از برداشت گل رز کاهش می یابد.

مصرف ۶۰ میکرولیتر اکسید نیتریک تولید اتیلن در گل های شاخه بریده رز را کاهش میدهد و با افزایش محتوی نسبی آب گلبرگها منجر به افزایش ماندگاری این گل ها می شود. استفاده از ۲۰ میکرومولدرلیتر تیدیازورون نیز منجر به کاهش تولید اتیلن و افزایش ماندگاری می شود.

محلول های نگهدارنده مناسب

استفاده از محلول های نگهدارنده مناسب می تواند این گونه تنش های به وجود آمده را جبران کند. وجود قند در محلول نگهدارنده از نظر تأمین سوبستراهای مازاد، نقش مهمی در افزایش ماندگاری گل های بریده از جمله رز ایفا می کند.

ساکارز ۲۵ میلیگرم در لیتر عمر پس از برداشت گل ها را افزایش میدهد.

مصرف توام سیتوکینین به میزان ۱۰ میکرومول و کلسیم به میزان ۳۰ میلیمول موجب افزایش معنیدار کلروفیل، فعالیت آنزیمهای پراکسیداز و کاتالاز و در نتیجه کاهش معنی دار درصد پیری گل ها می شود.ت

میزان پروتئین در گل های شاخه بریده رز

میزان پروتئین در گل های شاخه بریده رز در مرحله غنچه حداکثر بوده و با پیری گل ها کاهش می یابد. همچنین افزایش فعالیت آنزیمها به ویژه پروتئازها می تواند موجب کاهش پروتئین در زمان پیری شود که کاهش پروتئین گلبرگها همزمان با پیری می تواند ناشی از سنتز کمتر پروتئین های جدید و تجزیه پروتئین های قبلی نیز باشد. اتفن و کینتین هر دو عملکرد اسانس گل های محمدی را افزایش می دهند.

نشانه های پیری گلها

کاهش وزن تر در انتهای دوره نگهداری یکی از نشانه های پیری گلها است. این حالت در گل های رز واضحتر است. محدود شدن جذب آب که در اثر عوامل مختلف از جمله مسدود شدن آوندهای ساقه است. همچنین عدم توانایی در جذب آب و پژمردگی از نشانه های اصلی پیری است.

علاوه بر پژمردگی گلبرگ ها که معمولا با کاهش جذب آب همراه بود، برخی از ارقام رز مثل باکارا و کول واتر با عدم توانایی در باز شدن کامل گل ها، پژمردگی، خشکیدگی و خم شدن گردن گل ها همراه هستند ولی در بلوایسلند و آوالانج گلها به طور کامل باز شده و در زمان پیری حتی برخی از گلبرگها ریزش می کنند. البته کاهش تدریجی وزن تر در زمان پیری گل های بریده داوودی نیز گزارش شده است، به طوری که جذب آب و تعرق گل های بریده در زمان پیری نامتعادل می شود، و تورژسانس سلولی از بین می رود و گل ها دچار پژمردگی زودرس می شوند .

منبع: (فیزیولوژی گل رز) وبلاگ گلفروشی آنلاین VIP Shop